Dixit Joseph

You must give up the life you’ve planned 
in order to have the life that is waiting for you.
Joseph Campbell

Kicks Of

Overdaad schaadt maar deze waarheid als een koe is nog steeds niet bij menig Belgisch mediamaker definitief doorgedrongen: die blijft koppig zelfverzekerd ouderwets uitbollen.
Het eindejaar kleurt lijstjes: of voorspelbaar Vlaams of origineel Ollands? Zoals de top 1970 van KX-radio, in 2005 (1 april !) opgericht en ondertussen volwaardig uitgebouwd door Rob Stenders. Just 4 the love of music beschikbaar als podcast - een staalkaart van de meest relevante 70s songs. Ondertussen bij andere concullega's meer 13 in een dozijn.

Days of XMAS

Cadeaus geven met Kerst is leuk, cadeaus krijgen nog veel leuker. Zet daarom de gratis app 12 Dagen op je iPhone of iPad. Morgen start deze jaarlijks terugkerende actie waarbij Apple tussen tweede kerstdag en driekoningen cadeaus weggeeft. Elk gift is slecht 24 uur te downloaden, daarna is het weer betalende content. Met het dure onheilspellende crisisjaar 2012 in het zicht, eerst links over de schouder kijken naar 2011en thé devices. En dan dagelijks gratis shoppen  in de iTunes Store ' iedere dag feest, daar zingen we dit liedje op!

Spelevaren

Sinds mijn eerste kennismaking kan Belfast me tegerlijkertijd fascineren als inspireren. Achtervolgen is veel maar onderhuids blijft Belfast boeiend broeden: zowel Cherbourg als Southampton stonden deze zomer op mijn must-have-seen-list omwille van hun aandeel in de story of the Titanic.Volgend jaar één dag voor April Fools day en bijna honderd jaar na het zinken opent het knappe (Guggenheim-Bilbao-alike) Titanic Belfast & his experience op de scheepswerf Harland en Wolff, waar het fatale schip werd gebouwd.

Vandaag start de online ticketsale. Net zoals voor me het normale leven terug mag na bijna 21 dagen pleuris-quarantaine. Ik kan weer plannen en aan spelvaren denken - neen niet die BRT-tv reeks uit 1966 met Francis Bay en Regine Clauwaert in Den Haan aan zee. Misschien wel richting the heartbeat of... Het is immers (reeds maar bovenal) lucky 7 today!

Dot Com Bubbles

Ik heb hèt niet, gebruik hèt niet. Zal het ook -tot nader relevant order- niet 'hebben' of 'gebruiken'. Sociale 'ons-kent-ons' media als Twitter en Facebook zijn kostbaar tijdverlies voor de bedrogen te brave burger en betekenen zittend rijk worden voor de eenzame eigenaar. Toen mid jaren 90 zowel pioniers eBay als Amazon (ook bedacht en opgestart in een garage!) na de kinderziektes met vrachtwagens vol venture capitalists met durfkapitaal zich aan de Wall Street-voordeur aanboden met hun IPO, dacht iedereen het www-wiel uitgevonden te hebben.
Die toenmalige NASDAQ dotcom-internethausse of internet zeepbel werd gekenmerkt door teveel primaire euforische emissies. Ook vandaag ontdek ik dagelijks links en rechts nog altijd koppig naiëve navelstaarders. Sharing shares?!
Deze 'nieuwe economie' duikt altijd op tijdens wereldwijde recessie. Andere waarschuwen ons gelukkig goedlachs voor het gevaar en de gevolgen van 'sociale media'... Tussen twee staatsbonnen door ben ik vergeten deze Photoblocker aan de Sint te vragen! Herkansing bij de Kerstman? Tussen Norte of andere bruisende bubbles door! Vind ik leuk.

De 13de maand van de Sint

Het Amerikaanse kredietratingagentschap Standard & Poor's gaat mogelijk van 15 landen van de eurozone de rating verlagen. Als reden voor de 'creditwatch negative' van de eurolanden verwijst het agentschap naar de 'systemische spanning' in de eurozone die in de laatste weken is ontstaan en die neerwaartse druk uitoefent op de kredietwaardigheid van de eurozone in haar geheel.

Veel economen vinden het inschakelen van de Europese Centrale Bank de enige mogelijke eerste stap om de crisis te bezweren. De ECB is, via zijn mogelijkheid om geld te drukken, de enige instelling die de eurolanden de tijd kan kopen om de begrotingen op te kuisen. Maar voorlopig ligt Duitsland daarbij dwars, uit angst voor inflatie. Mogelijk zwicht Angela Merkel nu wel onder de druk, nu ook de Duitse rating bedreigd wordt door de crisis.

Een Amerikaans stel meneren
dat economisch kan jongleren
De één Triple A
En de ander een B
Gaat Standard and Poor's ons regeren?

Geen gevulde schoen deze Sinterklaas en die dertiende maand is ver van huis.... een limerick-rijmpje kon nog net dit jaar...

Mag het wat meer zijn?

Rond 13.30 uur zijn de regeringsonderhandelaars het eindelijk eens geworden over de verdeling van de ministerposten. Na een marathonvergadering van meer dan achttien uur werd beslist om 13 ministers en 6 staatssecretarissen te benoemen.

De eedaflegging zal hoogstwaarschijnlijk naar morgen worden verschoven. Op één dag zal het niet steken!

Casca il mondo

Typisch vaderlands hypocriet & rancuneus!
De nieuwe regering is nog steeds in de maak of men start reeds met een veeg ui de pan of een koekje van eigen deeg. Dat is net zo makkelijk als oppositie voeren: nl. het-zeg-jij-wit-dan-zeg-ik-zwart-principe....

CD&V-misdienaar Wouter Beke haalde in z'n slottoespraak vandaag uit naar de N-VA zonder de partij bij naam te noemen. "Nihil valet absentia" - Afwezigheid is niets waard -, beantwoordde hij de Latijnse spreuk van De Wever bij diens 2010-verkiezingsoverwinning: "Nil volentibus arduum" - Voor zij die echt willen, is niets onmogelijk.

In de marge daarvan te overpeinzen uit Basis het ACV-COV-fanblad de volgende (ingekorte) opmerkelijke bijdrage van Mark Heirman:

Zoals de Europese kaarten er thans uitzien vormt de eurocrisis effectief het einde van een tijdperk. Ofwel valt de zone uit elkaar met een grote kans dat de hele Europese Unie kapseist. Want de 17 lidstaten zijn goed voor driekwart van de rijkdom van de volledige Unie en op gelijk niveau als het Japanse en het Chinese samen! Ofwel zetten die 17 de grootste stap vooruit en vormen een nieuwe versterkte geïntegreerde Unie met een federaal gezag. Dit is een voordeel van de crisis, een tussenweg is er niet meer.
Tien jaar geleden bij de oprichting van de eurozone dacht men dat men een munteenheid kon vormen - de euro en zijn zone - zonder een economische en politieke unie! Of men dacht (naïef) dat die unie er, op basis van de euro, wel vanzelf zou komen. Vandaag weten we beter.
Ook op Europees niveau is er niets dat vanzelf komt. Die versterkte unie moeten we dus zelf maken, als we de euro willen behouden. Geen versterkte unie betekent einde euro. Dan keren we terug naar de oorlogsretoriek van nationale staten of naar de politieke onmacht van deelstaten. Wetend dat dit geen retoriek zal blijven en dat politieke onmacht een broedplaats is voor nog gevaarlijker dingen.
Geen staat zonder munt. Zoals geen munt zonder staat. En geen Europese munt zonder een Europse staatsvorm. 

Of in navolging van trendsettend in het Latijn: Casca il mondo.
Vrij vrank vertaald: De wereld stort in elkaar.

Ten huize van ...

Life is sweet :-)
Todd Rundgren en Daryl Hall delen hun unieke stemgeluid via deze klassieker. Te zien in  'Live at Daryl's house en opgenomen in Todd's Kauai designer home. Enjoy episode 40.  It wouldn't have made any difference? Toch wel. Da's es en wel wat anders dan de opgeblazen Pfaffs of de Planckaerts boerkes.

Expectoratie

Tot nader order ben ik binnen en MAC-gebonden aan stoel en tafel: nog kortademig, hees en snel klam rugzweet. De ochtendbuien met expectoratie (het ophoesten van gele fluimen met bloed) en dito snotvallingen zijn verminderd. Vrijdag mag/moet ik op na-controle: auto in/uit - snel drievoudige RX van thorax met rapport - auto in/uit. Alles op een drafje, wat niet kan gezegd worden van de genezing.
Uiterlijk zie en innerlijk voel je een dubbele longontsteking met pleuris na correcte diagnose en enkele dagen juiste medicatie niet als pijnlijk angstaanjagend of levensbedreigend aan. Neen, dit is een schijnheilg valse langzame ziekte zoals een sluipende slang. Goed en lang genoeg uitzieken. Ik neem zekerheid door alvast dit jaar niks meer agendagewijs te plannen. Op naar 2012 waar ik vandaag online (uit noodzaak) een concert van Jef Neve en Spinvis boekte en een lezing omtrent de geschiedenis van de Belgische jazz muziek door Maarten Weyler. Hij is licentiaat in de kunstgeschiedenis en heeft een brede ervaring in de muziekwereld. Voor hij in 2002 aantrad aan Hogeschool Gent Conservatorium, was hij onder andere muzikaal/artistiek directeur bij Jazz-Studio, de eerste volledige hogere dagopleiding jazz in België.

Sabato

is de titel van de glossy dure weekendbijlage van De Tijd vermoedelijk verwijzend naar de vrije zaterdag. Meestal doorblader ik dit genre extra lectuur op de kleinste kamer in huis, de hal-WC.
'Feestnummer' kopt de huidige editie met ondermeer de zoete wraak van champagne-mogol Virginie Taitinger, chic eten boven de Moerdijk, de m'as-tu-vu-XMAS-etalages van London vs Parijs of tot slot hoe exotisch het jaar uit. Een knallend eindejaar tussen de Sahrawi-nomaden, op nieuwjaarsdag op een marwaripaard door Rajasthan trekken en op 2 januari afternoon tea op de flank van de Erta Ale-vulkaan in Ethiopië. What a way to celebrate en een vers nieuw jaar te beginnen, met sterke verhalen én een intacte vriendenkring. Een zonderlinge  zeldzaamheid.

Klik hier voor grotere leesbare versie

Maar we hebben alles nog niet gezien, geproefd en bestoefd. Wat, welke waarden en normen werden nogmaals bevestigd tijdens de voorbije +500 regeringvormingsdagen? Op de valreep en op de vooravond van feest-eindejaars-maand december?

Bestuurders die het laatste woord hebben getuigen nog altijd van een gebrek aan geweten door o.a. financieel iemand anders put te (Dexia) dichten en zo extra staatsschulden te ontwikkelen.
Of nu iedereen zijn zwart geld uit Luxemburg of de Kaaimaneilanden netjes wit heeft teruggebracht zal de Belgische Staat de intresten dan maar eens flink belasten. Een schande, op het Camorra-criminele af!

Het verdriet van de Vlaamse Valuta. Tot spijt van wie het benijdt, deze welvaartscijfers liegen niet. Is verhuizen dan een juiste optie? Naar een bestemming waar je geld zijn waarde blijft behouden? Wie van u heeft immers zin in en geen zak aan die oeverloos voorspelbare halfslachtige 'op de lange baan schuiven van'-compromissen?

Daarom vrees ik dat dit verheven politiek amateurtheater van de voorbije vormingsmaanden hand in hand met zijn ongegeneerd ontsporen zichzelf zal blijven in stand houden. De burger heeft zeer weinig hervormende daadkracht gezien, verwaarloosbare structurele doortastendheid. Deze nieuwe regering lijkt me veeleer uit noodzaak en tijdsdruk geboren dan uit wijsheid en talent. Een ezelsdracht heeft een kreupel veulen gebaard.

Dit laten doorrotten staat haaks op het pedante zalvende doekje om bloeden 'de grootste inspanning sinds WO II' zoals gisteren zaterdag -sabato- triomfantelijk geciteerd tijdens een persconferentie … Maar ook 'Dit voldoet aan de Europese eisen' of wat te denken van 'België kan alles het hoofd bieden'.
Chapeau di Rupo I (elke gelijkenis met carnaval is louter toeval)

Krijg het pleuris

Daags na Equinox-thuiskomst ging ik langs bij mijn huisdokter voor mijn jaarlijks routine bloedonderzoek. Twee dagen later consulteerde ik hem nogmaals maar dan voor de uitslag, die positief probleemloos bleek over de volledige lijn. Maar diezelfde dag voelde ik me niet lekker in mijn vel en na onderzoek en bevestigende röntgenfoto's bleek dat ik een (stereo) dubbele longontsteking en 'het' pleuris had opgelopen! Officieel noemt dit : bilaterale infiltraat in de onderkwab, meer uitgesproken (↓) linkszijdig met pleuritis.  Je zou voor minder dit krijgen op de vooravond van het bezoek van Abraham.

Radiografie van mijn 52-maanden-nicotine-vrije thorax

Een geluk bij een ongeluk dat dit niet aan boord abroad gebeurd was. Ik mag er niet aan denken. Nu - twee dagen verder - voel ik me na de nodige verplichte rust en zware (antibiotica) 12 stuks medicatie mijlenver beter. Binnen een dag of 10 en diverse na-controles mag ik terug buiten me onder de mensheid begeven. Of die daar zo gelukkig mee is of tot spijt van wie het benijdt …

Ten Velde

Eindelijk en dankzij Google Street View zijn we 'van 't straat'

De foto's van onze woonst dateren van eind juli 2009 - we waren gezien de gesloten rolluiken alvast niet thuis en die periode traditioneel maar wel vervroegd  aan zee.
Eind augustus hadden we immers Mare Nostrum 2009 geboekt. Wel even opletten wanneer de Google-mobiel je stulp passeert.

Cockpit Kitchen

Vanavond vlieg ik back home via Alitalia. Hopelijk wat rustiger dan gisteren tijdens de brave anti-Monti-bankiersregering-betoging in Napels of namiddag tijdens de inzwering van het nieuwe kabinet aan het Palazzo del Quirinale te Rome. Gelukkig was de XXXL-Gelati aan de Trevi-fontein een zoethouder. Ben es benieuwd wat 12 dagen/nachten excellent Celebrity Cruises-verwennerij zoal in de weegschaal gaat leggen...

Equinox 2011

De vaarroute van 4.828,33 km of 2.607,09 nautical miles

Voor dag en dauw vanaf BRU – Zaventem met lijnvlucht AZ 157 (Alitalia) van 06.15 uur richting FCO - Fiumicino (Rome) om daarna in de port of Civitavecchia dit vijf sterrenschip van mijn gekoesterde rederij Celebrity Cruises te boarden.

2018.03.30 - UPDATE: ik snap het niet maar 7 jaar later promoot de rederij dit 7 jaar oudere schip nog eens extra. Zelfs zonder renovatie blijft het een super schip. Ik sprak destijds een van de Duitse ingenieurs die meereisde om een en ander te toetsen onderweg. Gezien hij blijkbaar als early adapter met iPad werkte,was het niet onlogisch dat de TV van elke kajuit uitgerust was met een Mac Mini. Later introduceerde Celebrity ook een internet-café met Apple.
De iLounge werd logischerwijs ook gebruikt voor Apple classes en aangevuld met een onboard-shop. Jawel, een cruiseschip met Premium reseller certificaat. Alleen heeft het retail-management van Apple HQ Cupertino het niet zo nauw en streng genomen met de shop-inrichting en gekende worldwide uiterst strenge huisstijl -  hier

1000memories

In loving memory of .... maar dan wel virtueel 24/7 worldwide & public. Bring your past into the present met 1000memories.

Eulogy

I grew up as an only child, with a single mother. Because we were poor and because I knew my father had emigrated from Syria, I imagined he looked like Omar Sharif.

I hoped he would be rich and kind and would come into our lives (and our not yet furnished apartment) and help us.Later, after I’d met my father, I tried to believe he’d changed his number and left no forwarding address because he was an idealistic revolutionary, plotting a new world for the Arab people.

Even as a feminist, my whole life I’d been waiting for a man to love, who could love me. For decades, I’d thought that man would be my father. When I was 25, I met that man and he was my brother.

By then, I lived in New York, where I was trying to write my first novel. I had a job at a small magazine in an office the size of a closet, with three other aspiring writers.

When one day a lawyer called me — me, the middle-class girl from California who hassled the boss to buy us health insurance — and said his client was rich and famous and was my long-lost brother, the young editors went wild.

This was 1985 and we worked at a cutting-edge literary magazine, but I’d fallen into the plot of a Dickens novel and really, we all loved those best.

The lawyer refused to tell me my brother’s name and my colleagues started a betting pool. The leading candidate: John Travolta. I secretly hoped for a literary descendant of Henry James — someone more talented than I, someone brilliant without even trying.

When I met Steve, he was a guy my age in jeans, Arab- or Jewish-looking and handsomer than Omar Sharif.

We took a long walk — something, it happened, that we both liked to do. I don’t remember much of what we said that first day, only that he felt like someone I’d pick to be a friend. He explained that he worked in computers.

I didn’t know much about computers. I still worked on a manual Olivetti typewriter. I told Steve I’d recently considered my first purchase of a computer: something called the Cromemco. Steve told me it was a good thing I’d waited. He said he was making something that was going to be insanely beautiful.

I want to tell you a few things I learned from Steve, during three distinct periods, over the 27 years I knew him. They’re not periods of years, but of states of being. His full life. His illness. His dying.

Steve worked at what he loved. He worked really hard. Every day. That’s incredibly simple, but true. He was the opposite of absent-minded. He was never embarrassed about working hard, even if the results were failures. If someone as smart as Steve wasn’t ashamed to admit trying, maybe I didn’t have to be.

When he got kicked out of Apple, things were painful. He told me about a dinner at which 500 Silicon Valley leaders met the then-sitting president. Steve hadn’t been invited.

He was hurt but he still went to work at Next. Every single day. Novelty was not Steve’s highest value. Beauty was.
For an innovator, Steve was remarkably loyal. If he loved a shirt, he’d order 10 or 100 of them. In the Palo Alto house, there are probably enough black cotton turtlenecks for everyone in this church.

He didn’t favor trends or gimmicks. He liked people his own age. His philosophy of aesthetics reminds me of a quote that went something like this: “Fashion is what seems beautiful now but looks ugly later; art can be ugly at first but it becomes beautiful later.”
Steve always aspired to make beautiful later. He was willing to be misunderstood.

Uninvited to the ball, he drove the third or fourth iteration of his same black sports car to Next, where he and his team were quietly inventing the platform on which Tim Berners-Lee would write the program for the World Wide Web.
Steve was like a girl in the amount of time he spent talking about love. Love was his supreme virtue, his god of gods. He tracked and worried about the romantic lives of the people working with him.

Whenever he saw a man he thought a woman might find dashing, he called out, “Hey are you single? Do you wanna come to dinner with my sister?”

I remember when he phoned the day he met Laurene. “There’s this beautiful woman and she’s really smart and she has this dog and I’m going to marry her.”
When Reed was born, he began gushing and never stopped.

He was a physical dad, with each of his children. He fretted over Lisa’s boyfriends and Erin’s travel and skirt lengths and Eve’s safety around the horses she adored. None of us who attended Reed’s graduation party will ever forget the scene of Reed and Steve slow dancing.

His abiding love for Laurene sustained him. He believed that love happened all the time, everywhere. In that most important way, Steve was never ironic, never cynical, never pessimistic. I try to learn from that, still.

Steve had been successful at a young age, and he felt that had isolated him. Most of the choices he made from the time I knew him were designed to dissolve the walls around him. A middle-class boy from Los Altos, he fell in love with a middle-class girl from New Jersey.

It was important to both of them to raise Lisa, Reed, Erin and Eve as grounded, normal children. Their house didn’t intimidate with art or polish; in fact, for many of the first years I knew Steve and Lo together, dinner was served on the grass, and sometimes consisted of just one vegetable. Lots of that one vegetable. But one. Broccoli. In season. Simply prepared. With just the right, recently snipped, herb.

Even as a young millionaire, Steve always picked me up at the airport. He’d be standing there in his jeans. When a family member called him at work, his secretary Linetta answered, “Your dad’s in a meeting. Would you like me to interrupt him?”

When Reed insisted on dressing up as a witch every Halloween, Steve, Laurene, Erin and Eve all went wiccan. They once embarked on a kitchen remodel; it took years. They cooked on a hotplate in the garage.

The Pixar building, under construction during the same period, finished in half the time. And that was it for the Palo Alto house. The bathrooms stayed old. But — and this was a crucial distinction — it had been a great house to start with; Steve saw to that.

This is not to say that he didn’t enjoy his success: he enjoyed his success a lot, just minus a few zeros. He told me how much he loved going to the Palo Alto bike store and gleefully realizing he could afford to buy the best bike there. And he did.

Steve was humble. Steve liked to keep learning. Once, he told me if he’d grown up differently, he might have become a mathematician. He spoke reverently about colleges and loved walking around the Stanford campus.

In the last year of his life, he studied a book of paintings by Mark Rothko, an artist he hadn’t known about before, thinking of what could inspire people on the walls of a future Apple campus.

Steve cultivated whimsy. What other C.E.O. knows the history of English and Chinese tea roses and has a favorite David Austin rose? He had surprises tucked in all his pockets. I’ll venture that Laurene will discover treats — songs he loved, a poem he cut out and put in a drawer — even after 20 years of an exceptionally close marriage.

I spoke to him every other day or so, but when I opened The New York Times and saw a feature on the company’s patents, I was still surprised and delighted to see a sketch for a perfect staircase.

With his four children, with his wife, with all of us, Steve had a lot of fun. He treasured happiness.

Then, Steve became ill and we watched his life compress into a smaller circle. Once, he’d loved walking through Paris. He’d discovered a small handmade soba shop in Kyoto. He downhill skied gracefully. He cross-country skied clumsily. No more.

Eventually, even ordinary pleasures, like a good peach, no longer appealed to him. Yet, what amazed me, and what I learned from his illness, was how much was still left after so much had been taken away.

I remember my brother learning to walk again, with a chair. After his liver transplant, once a day he would get up on legs that seemed too thin to bear him, arms pitched to the chair back. He’d push that chair down the Memphis hospital corridor towards the nursing station and then he’d sit down on the chair, rest, turn around and walk back again. He counted his steps and, each day, pressed a little farther.

Laurene got down on her knees and looked into his eyes. “You can do this, Steve,” she said. His eyes widened. His lips pressed into each other. He tried. He always, always tried, and always with love at the core of that effort. He was an intensely emotional man.

I realized during that terrifying time that Steve was not enduring the pain for himself. He set destinations: his son Reed’s graduation from high school, his daughter Erin’s trip to Kyoto, the launching of a boat he was building on which he planned to take his family around the world and where he hoped he and Laurene would someday retire.

Even ill, his taste, his discrimination and his judgment held. He went through 67 nurses before finding kindred spirits and then he completely trusted the three who stayed with him to the end. Tracy. Arturo. Elham.

One time when Steve had contracted a tenacious pneumonia his doctor forbid everything — even ice. We were in a standard I.C.U. unit. Steve, who generally disliked cutting in line or dropping his own name, confessed that this once, he’d like to be treated a little specially. I told him: Steve, this is special treatment. He leaned over to me, and said: “I want it to be a little more special.”

Intubated, when he couldn’t talk, he asked for a notepad. He sketched devices to hold an iPad in a hospital bed. He designed new fluid monitors and x-ray equipment. He redrew that not-quite-special-enough hospital unit. And every time his wife walked into the room, I watched his smile remake itself on his face.

For the really big, big things, you have to trust me, he wrote on his sketchpad. He looked up. You have to. By that, he meant that we should disobey the doctors and give him a piece of ice.

None of us knows for certain how long we’ll be here. On Steve’s better days, even in the last year, he embarked upon projects and elicited promises from his friends at Apple to finish them. Some boat builders in the Netherlands have a gorgeous stainless steel hull ready to be covered with the finishing wood.

His three daughters remain unmarried, his two youngest still girls, and he’d wanted to walk them down the aisle as he’d walked me the day of my wedding. We all — in the end — die in medias res. In the middle of a story. Of many stories.

I suppose it’s not quite accurate to call the death of someone who lived with cancer for years unexpected, but Steve’s death was unexpected for us. What I learned from my brother’s death was that character is essential: What he was, was how he died.

Tuesday morning, he called me to ask me to hurry up to Palo Alto. His tone was affectionate, dear, loving, but like someone whose luggage was already strapped onto the vehicle, who was already on the beginning of his journey, even as he was sorry, truly deeply sorry, to be leaving us.

He started his farewell and I stopped him. I said, “Wait. I’m coming. I’m in a taxi to the airport. I’ll be there.” “I’m telling you now because I’m afraid you won’t make it on time, honey.”

When I arrived, he and his Laurene were joking together like partners who’d lived and worked together every day of their lives. He looked into his children’s eyes as if he couldn’t unlock his gaze. Until about 2 in the afternoon, his wife could rouse him, to talk to his friends from Apple.

Then, after awhile, it was clear that he would no longer wake to us.
His breathing changed. It became severe, deliberate, purposeful. I could feel him counting his steps again, pushing farther than before. This is what I learned: he was working at this, too. Death didn’t happen to Steve, he achieved it.

He told me, when he was saying goodbye and telling me he was sorry, so sorry we wouldn’t be able to be old together as we’d always planned, that he was going to a better place.

Dr. Fischer gave him a 50/50 chance of making it through the night.
He made it through the night, Laurene next to him on the bed sometimes jerked up when there was a longer pause between his breaths.

She and I looked at each other, then he would heave a deep breath and begin again. This had to be done. Even now, he had a stern, still handsome profile, the profile of an absolutist, a romantic. His breath indicated an arduous journey, some steep path, altitude.

He seemed to be climbing. But with that will, that work ethic, that strength, there was also sweet Steve’s capacity for wonderment, the artist’s belief in the ideal, the still more beautiful later.

Steve’s final words, hours earlier, were monosyllables, repeated three times.

Before embarking, he’d looked at his sister Patty, then for a long time at his children, then at his life’s partner, Laurene, and then over their shoulders past them.

Steve’s final words were: “OH WOW. OH WOW. OH WOW”.

Mona Simpson is a novelist and a professor of English at the University of California, Los Angeles. She delivered this eulogy for her brother, Steve Jobs, on Oct. 16 at his memorial service at the Memorial Church of Stanford University. 
(Bron: The New York Times  30 oktober 2011)

W@nted

Vandaag één jaar jong en meteen vragende partij.
Valt de appel niet ver van de boom? Bent U die fanboy/girl?

Millimeterwerk

Sommige al-dan-niet-tè-ná-ijverige familieleden en andere verre kennissen menen met een bijna ziekelijke zieligheid te stellen en weten bovendien met onwaarschijnlijke zekerheid dat ik al jaren ongegeneerd op grote voet leef. Wel, om alle tergende twijfels eeuwig te wissen: het Double U-mes snijdt aan twee kanten. Doorgaans draag ik maat 44 à 45. Maar God schiep jaren terug ook voor mij de dag en dus loop ik erdoor met maat 48. Kwestie van overschot te voorzien tegen diverse voetblessures of je noemt het een bewuste bufferruimte tijdens het hardlopen. En U, ook een maatje voor niets? Of betrap ik mezelf met ordinaire stemmingmakerij door de maat tussendoor als een fait divers es te nemen? Meten is weten, zelfs tot na de komma!

Dag D

De D in het Latijn staat voor het aantal dagen regeringsvorming. Ik wil en zal het niet aan mijn hart en portefeuille laten komen want binnen XIII etmalen vertrek ik voor XII dagen op jaarlijkse herfstcruise vanuit Civitavecchia richting het financieel geteisterde Griekse Piraeus en Athene via Chania (Kreta), Istanbul, Kasadasi en Efese (alle drie in Turkije) langs Messina (Sicilië) naar Napels, Capri en Rome (alle drie in Italië).  Dit kan tellen al is het met de oerdegelijke Romeinse cijfers. Want wat deze regeringsvorming samen met de Euro-malaise elders aan de Belgische brave burger op termijn extra en meer zal/gaat kosten... Als ik geen spaargeld meer op mijn rekening heb, kan en moet ik ook niks van die nieuwe (fake crisis) belastingsheffing betalen wegens ... niet aanwezig in de spaarkous. Al het water stroomt naar de zee. Lang leve de natuur want die is en blijft baas tot het bittere mens-einde.

Celebrating

Als je naar het verleden kijkt, draai je je rug naar de toekomst. Blindelings in balans blijven is dus daarna de boodschap!Meer dan dubbele bodem bij 'celebrating' gezien de liefde van mijn leven vandaag jarig is, één jaar jonger dan én tijdgeest-genoot van ... maar ook de wereldwijde verschijningsdatum van zijn biografie... ongetwijfeld 'the bestselling of 2011'. En daarmee sinds jaren vanavond dan eindelijk es vroeg onder de wol met de leeslamp lang aan, liefst 656 bladzijden!

Stemmen Des Tijds

Komt dat zien, komt dat zien! Geef je ogen en oren de kost.

Van 24 tot 30 oktober organiseert het REC Radiocentrum, voor het eerst in Vlaanderen, de Week van de Radio. Tijdens deze week worden overal ten velde vele activiteiten rond radio opgezet:

• Radio On Stage: vijf unieke live radioshows op locaties in Vlaanderen 
• Brave New Radio:  symposium radio in de nieuwe crossmediale context 
• IBBT Crossmedia Challenge 
• Fotografie en literatuur omtrent radio in openbare bibliotheken. 
• Open Radio Dag: Vlaamse radiozenders zetten hun deuren open voor het publiek 

Voor alles is er een start, een begin: dit is meteen de eerste keer dat ik niet actief en ad hoc participeer. Wapenstilstand in radioland? Neen. Het oude model is dood, alhoewel vandaag 10 jaar geleden.... Media zal zich terug moeten her-uitvinden. Ik ben deze week zoet met andere stemmen des tijds.

Tim's Team

Team,
Like many of you, I have experienced the saddest days of my lifetime and shed many tears during the past week. But I’ve found some comfort in the extraordinary number of tributes and condolences from people all over the world who were touched by Steve and his genius. And I’ve found comfort in both telling and listening to stories about Steve.
Although many of our hearts are still heavy, we are planning a celebration of his life for Apple employees to take time to remember the incredible things Steve achieved in his life and the many ways he made our world a better place. The celebration will be held on Wednesday, October 19, at 10 a.m. in the outdoor amphitheater on the Infinite Loop campus. We’ll have more details on AppleWeb closer to the date, including arrangements for employees outside of Cupertino.
I look forward to seeing you there.
Tim

Centenarian

Er is nog hoop voor mij in deze wereld want 100 jaar worden is een optie zo blijkt om marathon weliswaar in 8u25' uit te lopen. Gisteren werd Fauja Singh de oudste marathonloper te Canada tijdens de Toronto Waterfront 2011. Zeg nooit never.

Klik op foto voor alle tussentijden!

Indignados

Of de verontwaardigden, een nieuw woord goed voor de 2011-eindejaarslijstjes. Al sinds het begin van de financiële crisis in 2008 roept de Spaanse socioloog Manuel Castels elke zomer een aantal topintellectuelen samen. Ze denken na over de crisis die zich onder hun ogen ontpopt en steeds nieuwe vormen aanneemt. The Aftermath Network  is de groep gaan heten, naar de nieuwe wereld die aan de andere kant van de crisis zal verschijnen. Metamorfose van een crisis , een prima VPRO-productie uit de reeks Tegenlicht - uitzending 19.09.2011
Zal ik mijn geld maar rustig doordacht opmaken voor onze huidige regering ze claimt. Of voor de de aanstaande ons nog meer en verder afkalft en pluimt. De Arabische lente en de euro-crisis waren de aanzet voor deze verontwaardiging tegen een door hebzucht op hol geslagen economie. Het draait vierkant, gelukkig is de aarde in deze vorm nog voor even rond en draaiend of we stonden reeds lang letterlijk stil. Misschien op een plein? Take the square - indignados!

An Apple a day

Worldwide alleen vandaag één week na zijn begrafenis.
Zelfs in België én meer bepaald in Bergen zet Laurent Renard van i-Movix (die i- in de bedrijfsnaam is louter ook toevallig) zijn Apple-fan-boy-schouders onder een Waalse samenscholing van Think Different-geeks. Zo te lezen zonder veel suc6 ... Meer volk zondag aanstaand op Stanford University's campus for the invitation-only service? Follow the guide and his last journey! Met een all time high on the stock exchange of $ 422 per share of de een zijn dood is de ander zijn appeltje voor de dorst.

A day Made of

Had Steve Jobs naast Apple en Disney ook bij Corning geen aandelen... Hun globale glasvisie cfr. art & technology in everyone's daily life sluiten naadloos aan. BTW - de AAPL stock quote blijft dagelijks stijgen richting nieuwe kwartaalcijfers van volgende week dinsdag. Niks dan blije board members.

Apple is ...

Achievement: prestatie, succes, wapenfeit, daad
Persistence: volharding, koppigheid
Perfection: perfectie
Life: het leven
Enjoy: genieten

Deze onderlinge inhoudelijke combinatie is typisch treffend 'so Steve'. In 1976, twee jaar vòòr de geboorte van zijn (door hem vooralsnog niet-erkende) eerste dochter Lisa werden de eerste Apple I computers gebouwd in Jobs ouderlijke garage. Twee jaar later in 1978 introduceerde hij het prestigieuze project The Lisa. Ook al gaf de documentatie bij deze computer zijn dochtersnaam aan, officieel stelde Steve dat de naam een afkorting voor Local Integrated Software Architecture was. Wederom een acroniem of bleef hij toen koppig zijn vaderschap niet erkennen bij zijn schoollief Chris-Ann Brennan? Voorwaar iedereen heeft zo zijn kantjes .... 
Steve is vandaag - volgens het (gelekte) certificate of death - in huiselijke besloten kring hier begraven in het Alta Mesa Memorial Park van hometown Palo Alto.
Netjes in goed vertrouwd gezelschap tussen zijn Standford University-eredoctoraat, dé beroemde garage te Los Altos (de stad waar ook techneut co-founder Woz werkt en woont) en Infinity Loop (Apple HQ). Maar er is ruimte voor méér in de toekomst: Apple Campus II
Is dit Back to the future of E.T. achterna? One step ahead?
Download de slideshow van Steve's laatste levende plan hier

i-SAD

Talent is als een scherpschutter die een doel raakt dat voor anderen onbereikbaar is. Genialiteit is als een scherpschutter die een doel raakt dat anderen niet kunnen waarnemen.  (A.S) Visuele vanzelfsprekendheid or Stay Hungry. Stay Foolish.
Steve Jobs Stanford Commencement Address (June 12, 2005)

A plus

Death is very likely the single best invention of life. It clears out the old to make way to the new. Right now, the new is you! Thé Mister Apple has left the building with a remarkable A plus. His visionary legacy will live on the intersection of Arts and Technology. It inspired me since I bought my first Mac in 1987.
i-Thank you Steve for this Aswesome Job! Anytime - Anyplace.

Uit koers

Een schitterende nazomer - men noemt dat blijkbaar oud wijven (zomer) weer - komt ten einde. Sinds 2000 maakt de natuur steeds meer rare bokkensprongen; niet onbegrijpelijk dankzij de roofbouw van de mensheid romdom u.
Nooit eerder was het gat in de ozonlaag boven de Noordpool groter dan de voorbije winter en lente. De terugloop van ozon was een gevolg van een nog niet verklaarde langere periode van extreem lage temperaturen in de stratosfeer, op 20-30 kilometer hoogte. Zelfs op volle zee tijdens onze cruises merkten we een verschil en voelden dat er iets gaande is vanwege het uit koers zijn...

Levensloop

Dit duo -twee kaarsen indachtig- tijdens de Saucony-maidenrun van één uur, gewikt, gewogen en getest maar vooral voorop voor het goede gezonde doel. Ook elders en onlangs een gelijkaardig initiatief: a race for cure. Deze eerste editie is dus van harte voor herhaling vatbaar. The race is not over yet!

Editor's choice

Na 1682,76 km alle hens aan dek voor mijn (eerste) Saucony's
Na Nike Air Equalon + (2007), Ascics Gel Kayano 15 (2009), deze bekroonde (Black-Blue-Silver)  ProGrid Omni 9 (maatje ... 47) met een corrigerende zool; omwille van overpronatie een doorgezakte voet in combinatie met mijn (1987) terugkerende lumbago in onderrug en wervels L3-4
Bij leven en welzijn op naar de halve marathon, richting Cote d'Azur en zijn kustlijn: La Course du Soleil

Undo the Undo

The video for Undo the Undo of Bastian is to be taken literally as well as philosophically. Yes, it is about the modern days ability to undo almost every action and about the levels of abstraction and distraction that dictate modern life, largely taking place on the online canvas, but there is more than meets the eye. The only thing that is (scientifically proven) impossible to undo is the passing of time. Yet this is the exact thing that seems to obsess so many people today: the passage of time.
Worden we oud of is de herfst van het leven meer nabij? Abraham wenkt... wis en waarachtig warempel.

Tegenpolen

Jacob Norda is een Zweed en James Diebel een Yank. Beiden ontdekten elkaar en hun kunnen tijdens de schooltijd aan Stanford en bleven trouw een team wat resulteerde in een opmerkelijk kindje: WeatherSpark is a new type of weather website, with interactive weather graphs that allow you to pan and zoom through the entire history of any weather station on earth. Get multiple forecasts for the current location, overlaid on records and averages to put it all in context.
In 't Vlaams: wil je weten welk weer het waar was op je geboorte, communie, trouw en/of scheidingsdag.... Of gewoon het weer vandaag tijdens je eerste herfstdag ten velde.

Een stapje in...

-al joggend- in de wereld zetten? Ga ik ter zijner tijd eens uittesten. As it happens maar altijd wanneer ik de runningshoes in de bagage heb. Langs de Rosse buurten in Amsterdam via Sightjog 's nachts?  Of Safari-joggen in de Ollandse polders? Hand in hand met de globalisering dit aanbod van running tours in steden worldwide. Alvast wat anders dan op een treadmill met zicht op zee hoog droog in de fitness-area van een cruiseschip.

Newtonweg 11 ...

...schreef zichzelf de geschiedenis in en sloot vandaag na bijna 30 jaar definitief de ether-deur. En wie was de allerlaatste Belg op bezoek? Ondertussen is er reeds gedacht aan de fans, die blijven met de webversie Keizerstad 80s niet in de kou.

WTC @ the movies

Als ik de hoeveelheid persberichten die m'n mailbox afgelopen dagen vervuilen slechts diagonaal lees dan zal volgende week de mainstream media jullie - tot vervelens toe - ongegeneerd overladen met elk hun voorspelbaar verhaal en dito visie of invalshoek omtrent 'nine eleven'. Volgend weekend 10 jaar geleden: ze vlogen twinloos voorbij, het duo was inspiratie voor veel meer films: dit overzicht of 1969-2001 'anders bekeken'

Casco Veijo - Abandoibarra

Schitterend staaltje stadsdeel bewandeld te Bilbao vandaag.

Steve Says

(klik op foto voor leesbare versie)

Historische voor- of andere tekens aan de wand bij Apple...
En dat uitgerekend de dag dat we in de vooravond vanuit Amsterdam  met de MSC Opera vertrokken zijn richting volle Noordzee en de Atlantische zee naar La Rochelle (Frankrijk), Bilbao, La Coruna, Santiago de Compostela (Spanje), St. Peter Port (Guernsey), Cherbourg (Frankrijk) en Southampton (UK).
Ik zal er steevast Apple stores ontdekken en kunnen toevoegen aan mijn lange (foto) lijst: Double U was here!
UPDATE: steden in vet=Apple-store ontdekt!

PP11

Hallucinant apocalyptisch. Het onheil hebben we ook thuis live gezien, gevoeld en zonder schade/schrik overleefd. Gelukkig.
Dubbele pech met de P zoals in PukkelPop. Editie 2011 kleurde gisteren om kwart over zes zichzelf zwart de geschiedenis in. Binnen vijftien minuten. Het leven, denken, doen en laten van alle aanwezigen zal nooit meer hetzelfde aanvoelen.
Ongelooflijk onbewust ongewild onmacht onweer ontzielt ... Het zoveelste steeds sneller opvolgende cumulatieve voorteken van moeder natuur sinds het millennium en Y2K. In vrije val?

Slijtageslag

Na de 'gewenning' van het reeds jarenlange beproefde constante oorsuizen hopelijk tijdelijk links ongaangekondigd en onregelmatig sinds klokslag 16 uur een fantoomgeluid vergelijkbaar met deze geigerteller. Het zit tussen de oren deze hersenkronkel niet hoorbaar door derden. Ik ben daar hoegenaamd niet happy over. Leer er mee leven? Met deze dubbelzinnige druk? Eerst 120 keer 27.5 microgram fluticasonfuroaat van Avamys proberen. Of zal een vleug Frans-Spaans Atlantische zeewind binnenkort helend helpen?

U bent de peer

De eerste Belgische Conférence-peren van het seizoen zijn vanochtend reeds de deur uitgegaan. Door de vroege lente en vochtige zomer zijn ze meer dan drie weken eerder verkoopsklaar dan vorig jaar. "Maar ze zijn van uitstekende kwaliteit", stelt veilingdirecteur Filip Lowette de fruitliefhebbers gerust.
Dus dan kan vanaf begin november -tijdens Allerheiligen- de schoen van Sinterklaas, vieren we Kerstmis op koningsdag en is de pakjesavond van weleer het startschot van oud naar nieuw! Ook de natuur heeft last van een kuur ! Opwarming der aarde predikt men sinds An Inconveniet Truth bewust belerend ... maar daarnaast verzwijgt 'men' angstvallig (én zo denk ik erover) dat de draai-as-hoek van onze magnetische aardepolen misschien wel es aan het verschuiven is. We volgen hierdoor jaarlijks een andere worldwide seizoensgestoorde koers ...  naar 21.12.2012

N-joy

Na elke vakantie elders probeer je zo lang mogelijk in die nieuwe stemming te blijven. In én na Berlijn heb ik weer wat gezien en gevoeld; de huidige puzzle beter begrepen. Net als een caleidoscoop. Kleine mozaïekstukjes vallen steeds anders samen in één patroon. Er ontstaat zo een nieuwe orde door ze door elkaar te schudden. Er past heden weer één stukje meer van pleasure is near. Enjoy is daarom geen gemakkelijk werkwoord, het hangt ervan af hoe je het verbuigt dat genieten. Geen genoegen met brave antwoorden of zwakke excuses, het is een inspanning waardig. Ruik ik hier een zucht maçonnerie?

Ohne Mauer

Oost-Berlijn, unter den Linden: Er wandelen mensen langs vlaggen en vaandels. Waar Lenin en Marx nog steeds op een voetstuk staan.

En iedereen werkt, hamers en sikkels, Terwijl in parade-pas de wacht wordt gewisseld. 40 Jaar socialisme er is in die tijd veel bereikt...

Maar wat is nou die heilstaat, Als er muren omheen staan? Als je bang en voorzichtig met je mening moet omgaan? Ach, wat is nou die heilstaat, zeg mij wat is ie waard, Wanneer iemand die afwijkt voor gek wordt verklaard?

En alleen de vogels vliegen van Oost- naar West-Berlijn. Worden niet teruggefloten, ook niet neergeschoten. Over de muur, over het IJzeren Gordijn, Omdat ze soms in het westen soms ook in het oosten willen zijn. Omdat ze soms in het westen soms ook in het oosten willen zijn.

West-Berlijn: de Kurfurstendamm! Er wandelen mensen langs porno en peepshow. Waar Mercedes en Cola, nog steeds op een voetstuk staan.

En de neonreclames, die glitterend lokken: Kom dansen! Kom eten! Kom zuipen! Kom gokken! Dat is nou 40 jaar vrijheid, er is in die tijd veel bereikt...

Maar wat is nou die vrijheid, zonder huis, zonder baan? Zoveel Turken in Kreutzberg die amper kunnen bestaan. Goed... je mag demonstreren, maar met je rug tegen de muur En alleen als je geld hebt, dan is de vrijheid niet duur.

En de vogels vliegen van West- naar Oost-Berlijn. Worden niet teruggefloten, ook niet neergeschoten. Over de muur, over het IJzeren Gordijn, Omdat ze soms in het oosten soms ook in het westen willen zijn. Omdat er brood ligt soms bij de Gedachtniskirche, soms op het Alexanderplein!

Klein Orkest - Over De Muur

40 beers @ 40

De Amerikaanse bierblogger Andrew Stroehlein is bezig met de 800 (zo weinig?) Belgische bieren te (be)proeven, te (be)keuren en te beoordelen. Limburg boven want de VS-expat (43) - communicatiedirecteur bij de non profit International Crisis Group in Elsene - vindt Achel Extra Bruin een echte topper. Op zijn bierblog 40 Beers @ 40 heeft hij bijna vierhonderd Belgische bieren gerecenseerd. Voor zijn veertigste verjaardag wilde hij in veertig dagen veertig Belgische bieren proeven - vastentijd krijgt zo een heel andere betekenis! En misschien nuttig te noteren as it happens ... de voormalige Amerikaanse first lady Betty Ford is gisteren op 93-jarige leeftijd overleden. Ze werd vooral bekend door haar openhartig gestreden gevecht tegen verslavingen aan pillen en alcohol. De Betty Ford Center is het tastbare resultaat op een steenworp afstand van Grand Central Terminal in NYC - in het verleden  financieel gered van demolition door ook een andere ex-presidentsvrouw Jacky Kennedy. Vrouwen en drank ...

Gevleugelde Woorden

ofwel Prima conquisteremo Manhattan poi Berlino! Jawohl.
Die Flugtickets sind angekommen. Als niets zeker is, is alles mogelijk.

De kustexpress

De Noorse zender NRK2 brengt sinds gisteren zes dagen lang verslag uit van de MS NORDNORGE (van de beroemde Noorse rederij Hurtigruten) die van Bergen naar Kirkenes vaart. De omroep hoopt met deze langste live documentaire van 134 uur ooit terecht te komen in het Guinness Book of Records... Meer nuchtere cijfers: 22 cameramensen bedienen 9 camera's. "We doen dit om de wereld deze prachtige reis te laten zien en die rechtstreeks in de huiskamers te brengen, zo langzaam en zo echt mogelijk zodat de mensen het gevoel hebben dat ze er echt bij zijn", zegt projectmanager Thomas Hellum. Je kan de reis langs de fjorden dag en nacht online volgen. Heb je meteen een idee welke vaarbestemming nog op ons 2012 verzoeklijstje staat aan te schuiven!

Eén jaar curiositeit

‘Hoezo? Bestaat België nog?’ of ‘Lukt dat een beetje, zo zonder regering?’ vragen velen verre vrienden zich vandaag verontwaardigd af. De huidige impasse is tegelijkertijd een schande en een curiositeit. Deze situatie is een combinatie van het failliet van het partijpolitieke systeem en de onkunde van de politici. Politici die hun job niet naar behoren hebben gedaan, die het land niet hebben bestuurd zoals het hoort, die met onze toekomst hebben gespeeld. Je merkt momenteel steeds meer een stuitend amateurisme op bij de huidige politieke generatie. Er is tegenwoordig echt niemand meer met een beetje body. Mensen die je misschien op een barbecue zou willen uitnodigen, maar geen staatsmannen. Verwacht voor de zomer geen grote doorbraak meer. Toen ik hoorde dat de onderhandelaars wilden overzomeren, wist ik even niet waar ik het had. We hebben vorig jaar toch al ‘overzomerd’? Men mag dan van geluk spreken dat de Belg denkt volgens het beproefde 'je-m'en-foutisme'. Maar dat getreuzel zal onvermijdelijk leiden tot een daad van verzet. Elk volk heeft ooit een catharsis nodig. Na de zomer zal 'n soort prototype-regering schitteren en mooi staan op de foto, maar snel zal duidelijk worden dat ook dit zal mislukken. En dan is het hek helemaal van de dam. Het volk kan dit misschien één jaar pikken, maar geen twee zomers.
Ook curieus of meer federaal furieus?

Appelflauwte

De 2011 nieuwe lente was meteen een nieuwe start met m'n allerlaatste mobiele Mac-maatje. Het is net zoals met fietsrijden, dat verleer je ook niet, net zozeer je je eerste kus of lief nooit zal vergeten. Geen appelflauwte dus, ik ben weer helemaal Mac Addict. Tijdens de keynote van afgelopen maandag heeft Phil Schiller tien functies van OS X uitgelicht. Hij vertelde dat Lion vele vernieuwingen bevat, meer dan 250. Inmiddels heeft Apple een document opgesteld met al deze vernieuwingen. Deze site geeft ze alle 254 per categorie aan en geeft een goed beeld wat je van Lion mag verwachten. Omsingeld door fruitboeren zal de appel ad hoc niet ver van m'n gesnoeide tuinboom vallen! In slechts 120 seconden...

Lonely Boy

Andrew Dies From Heart Attack Thank you for being my friend!

Geflitst

Waarom nog flitsen en waarom nog sensibiliseren met glossy full colour flyers, uitgedokterd en gemarketeerd door dure - en vooral ons-kent-ons-communicatie-bureau's? Elke politiemens moet zich in zijn job toch zeer nutteloos voelen bij het uitoefenen zijn flits-taak-job. Waardevol tijdverlies. Zeker als de burger zowel via teletekst, per SMS of via een 'vallende sterren'-radiorubriek perfect voorafgaand weet waar wanneer men geflitst kan worden voor overdreven snelheid. Wat voor zin hebben snelheidscontroles heden met deze site waar je per gemeente kan controleren met welke wagens en kentekens de mobiele flitsbrigade controleeert.Voorzichtig veilig rijden volgens het boekje? Nee, toch dat is voor watjes! Ik surf dus ik besta!

Monaco 69

Vorig jaar - blijkbaar de start van voor-jaarlijkse terugkerende vulkaanuitbarstingen - in april 2010 reden m'n neef P. en ik nog vrij en vrank maar wel kilometers langzamer over het kleine fijne F1-stadscircuit van Monaco in een oversized Renault Clio Grandtour. Het legendarische traject met ronkende namen als Tabac, St. Devote, het stijle-snelle Massenet, de 'Loews'-tunnel, de kade-chicanes, het Port Hercule-zwembad zal vandaag wederom schitteren, tijdens deze soixante-neuf versie.
Zeer zeker nu La Racasse na een (voor mij te) lange renovatie zijn deuren dit weekend wagenwijd openstelt. Het is een van de betere plaatsen en invalshoeken om mens en F1-mobiel te bewonderen. Volgend jaar op de goede afloop van deze Course du Soleil - halve marathon m'n supporters en mezelf  aldaar trakteren?

Ik ga op reis en neem mee....

JAKTOGO It's not a bag, it's a coat (modebewust zoals we zijn)
Deze merknaam bekt net zo commercieel slecht als je deze jas zal zitten. En de vraag die niemand zich stelt: wat doe je met die jas eenmaal aan boord van je vliegtuig? Aanhouden of proppen in de handbagage-opbergruimte boven je seat?
Of dan toch liever je reis-kledij custom-made?

Take a smile

Onze samenleving is verziekt en verzuurd  ... 'heden kampt het beleid met een gebrek aan wereldperspectief. Het is een uiting  van dogmatische navelstaarderij en leidt tot een economische kamikaze' (uit 'Leven zonder Job. Van Jobtaker naar Jobmaker' - R. Aernoudt)

De verzuring anders bekeken... ofwel krijg je plaatsvervangende schaamte bij het aanschouwen van de sentimentele flauwekul die de media ons voorschotelen ofwel lach het zoals ik elke dag weg. Wat kies je? Like Cool en neem er nog één, take a smile!

BVLS

Geen extra duur digitaal abonnement of schotelantenne? Goed nieuws voor de sportmens in U.Via BVLS kijk je gratis & live.

Enkel via de settopbox van Apple TV het signaal van m'n Mac Book Pro draadloos streamen naar de Sony flatscreen in de TV-zithoek of in het buitenland, kortom overal waar internet is ... En sportmoeder de vrouw des huizes zag dat het goed was.

The Cloud Machine

Altijd een early adaptor geweest. Nog tot 15 juni dagdromen, dan de grens over richting Olland voor aanschaf van de Google Chromebook, de eerste 100% cloud based computer.
Om een goede indruk te krijgen van de bijzondere insteek die Google met de Chromebook heeft gekozen, deze video vandaag getoond tijdens de Google I/O,  Google Developers Conference.

Dit is zo'n significante ontwikkeling in computerland omdat het een totaal andere aanpak is dan we tot dusver hebben gezien. Google maakt m'n kieskeurigheid in o.a. de netbook-aanschaf voor het aanstaande drukke reisseizoen veel eenvoudiger.
Leven als op een wolk: Google schiep de dag en ik liep erdoor!

Memorial Guide

Straks in de nazomer 2011 heeft de media de mond en handen vol met het herdenken van 9/11 dan 10 jaar geleden.
Wie, wat, waar, wanneer, waarom? De antwoorden tref je hier op de nog te onthullen 9/11 memorial. Deze bijzondere naamverdeling is uitgedokterd door het mediabedrijf Lokal Projects. De 2982 namen op de ‘reflecting pools’ zijn niet traditioneel alfabetisch maar gegroepeerd met behulp van een algoritme (cfr. Google-werkwijze). Zo heeft een naam altijd iets te maken met de namen er om heen. Misschien dat onze koning deze firma consulteert voor de vorming van een regering: the right man on the right place!

DRD 2011

Geen woorden maar daden denken m'n Ollanders al eeuwen. Wat in Vlaanderen niet van de grond komt (vanwege wie of wat?) organiseren zij probleemloos zonder blikken en blozen: de radiodag. Niet te verwarren met de 33ste editie van deze dag : jaarlijks vergapen oudere jongeren gehuld in naar motten ruikende en gekrompen zeezender T-shirts zich aan elkaar en hun fantasierijke verhalen over zeezenders. Voor hen staat de radiotijd stil terwijl ze koppig en verblind blijven dagdromen op hun Boulevard of Broken Dreams. Ook ik heb er 'gezondigd' en sloot in november 2008 dit hoofdstuk af met 'been there done that'.

U bent gezien

Panorama is naast het Journaal en weerbericht het langstlopende programma in Vlaanderen. Het was in 1953 voor het eerst op de Vlaamse televisie te zien, op de dag van haar allereerste uitzending. In de jaren 80 piekte het programma vanwege zijn (toevallig) strategische planning en uitzenduur op donderdagavond voor de populaire soap Dallas.
Maar ook de tijdsgeest was een ideale voedingsbodem voor controversiële eigen reportages.
Na de recessie van begin jaren 80 begon na 1985 een herstel van de economie, de conservatieve wending ging hand in hand met de val van het Oostblok. Spontane hervormingen, de wereld dertig jaar terug, iedere tijd zijn eigen geest en verhaal.
Vandaag de dag dwingt de multimediale infobesitas-maatschappij programmamakers tot meer creatieve content. Deze uitdaging ontaardt dusdanig en veelal in meer van hetzelfde anders verpakt zonder twijfel en steevast ten dienste van betere na de komma kijkcijfers.
Mijn tijdgenoot, Panorama-journalist Dirk Leestmans dacht dus na en toverde met Ellen Pittoors de onderzoeksreportage Wij zijn gezien uit de mouw, een Vlaamse adept van het origineel Erasing David. Content is king en moet ergens van komen, zoals de mosterd.... nietwaar.
Eén quote die opviel en bijbleef: 'Recht op nieuwsgierigheid gaat voor recht op privacy'. Etnisch hacker Filip Waeytens ontrafelde in het programma veel privé-details, facts & figures via de open source software Back Track.
Maar zowel 'geschaduwde' Radio 1-(man) Sven Pichal gaf zonder erg blindelings zijn thuis email-adres zichtbaar prijs als Leestmans die nam het blijkbaar niet zo nauw met zijn privé-data...
Wie woont op nummer 21 van een bloemenstraat in 2540, vierde zijn vijftigste verjaardag op 22 maart vrolijk zwaaiend met telecom ID-klantennummer 24470138? Juist, u bent gezien kameraad - zelfs zonder Google of Facebook op deze dag van de arbeid!

Empire Rules

Toen ik vanochtend mijn wagen parkeerde in de schaduw van de Reyers VRT- (paddenstoel) toren wist ik meteen wat schrijven.

De jarige trakteert met zuidzicht: Flatiron, WTC, Lady Liberty

Gebouwd in 410 dagen is het Empire State Building met 381 meter en 102 verdiepingen de hoogste wolkenkrabber in New York en staat derde op de lijst van hoogste gebouwen van de Verenigde Staten. De naam van het gebouw, dat op de kruising van West 34th Street en Fifth Avenue staat, komt van de bijnaam of nickname van de staat New York: The Empire State.
Dit verbluffende art deco-icoon van architecten Shreve, Lamb and Harmon is zondag 1 mei 80 jaar jong.  Via één van de 73 liften ontdek je na een kleine minuut en 80 etages hoger op een 360° observartion deck waarom ik de VRT-versie vergelijk met een kabouter-paddenstoel van slechts 90 meter. Onder deze straalverbindingstoren was het vandaag een verrassend spontaan weerzien van meerdere 'uit-het-oog-verloren'collega's tijdens het (pensioen)afscheid van Mathieu. Het ga je goed: Today is the tomorrow you worried about yesterday, and it all is well.
Tot binnenkort in de schaduw van onze tuinboom, met in de ene hand een artisanaal lokaal donker bier van hoge gisting en in de andere een vers stuk ouderwetse oma-fruitvlaai!

C as in ...

  ... Celebration, Catherine Middleton, Class,... We are Cunard!
Royal patriotisme overmorgen worldwide voor de 6600 passagiers en bemanningsleden aan boord van de Cunard cruise-vloot.
Het is ook dé vrijdag dat ik m'n ex-VRT collega Mathieu Boonen (60) na de VIP-receptie van het 'huis van vertrouwen' persoonlijk help het (Reyers) licht definitief uit te doen en zijn allerlaatste kamer (8L51)-deur achter zich te sluiten. Richting portier en uitgang aan het Karabiniersplein, waar we op nummer 9 destijds (in de heden verdwenen hal van de Brussels Snooker Club) veel snookerden tijdens de extra lange middagpauze.
Voor hem een verplicht verdiend pensioen en gelijktijdig voor ex-Canvas nethoofd Jan Stevens (44) een vroegtijdige keuze. Jan maakt (slim opportuun) gebruik van de vrijwillige uitstapmaatregelen die de openbare omroep aan zijn medewerkers aanbiedt in het kader van het besparingsplan. Ieder zijn klasse, ieder zijn stijl! C as in .... C4 of Congé.

Easter Eggs

Exciting news today about the Peregrine Falcon webcam at 55 Water Street: “We’re pleased to announce that Jubilee and Rocky’s eggs hatched this past weekend. Just in time for Easter. They are now the proud parents of 4 baby falcons,” states the update on the website operated for the building. Currently the eyasses look like a tiny bundle of fluff - and of course can only be seen when mom stretchers her legs to have a look out at the East River. Falcons have been nesting at the building since 1999 and the falconcam has offered several seasons of real-time bird watching. Jubilee has been nesting at 55 Water Street since 2008. Her mate, Rocky, has been with her for the past few years, according to the building’s birdwatchers. Meanwhile up at New York University, the NY Times’ hawkcam shows red-tailed hawks Violet and Bobby are still waiting for their three eggs to hatch.

Sinds jaar en dag volg ik deze vogels via hun live birdcam. Paasmaandag, de start van een symbolische uitbroed-timing, als een klavertje vier, een veelbelovende voorbode.

7 x 7

Cijfermatig gezien: als 7 een geluksgetal is dan mag je bij 7 x 7 wel een heel gelukkig jaar verwachten. Statistisch gezien en volgens de feestelijke postcard: knowledge is power!
Proost a toast op de nieuwe -cruise- wereldburger in spé.

OMG

De etiquetteboeken en stijlgidsen zijn aan een gestage opmars bezig. Met één duidelijke missie: weer een lady maken van de eenentwintigste-eeuwse 'tramp'. Blader door de hoop gidsen of adviesboeken voor de moderne vrouw die dit voorjaar verschijnen, en het wordt al snel duidelijk dat het daar niet om gaat. Ze geven -tig tips omtrent etiquette, alleen de context waarin ze dat schrijven is helemaal anders. De vijand is niet meer de te brave huisvrouw, maar een ander type vrouw: het oh my god-meisje, net zoals pakweg de koekoek genaamd naar het geluid dat ze maakt.  "Oh my god", met de nadruk op gawd, om verbazing over nagenoeg alles uit te drukken. Een term die herkenbaar is voor wie ooit een tienerconversatie op de trein opving. En laat dat meteen de grootste doelgroep zijn voor die nieuwe golf etiquetteboekskes: MTV-verslaafde teenagers en zoekende twenty-somethings. Het oh my god-meisje kan vele gedaantes aannemen: ze schudden hun haar achterover aan het drankautomaat op het werk, ze showen zijden tanga's met laaghangende broeken in de rij voor de kassa, en minstens één in elke realityshow. Ze crashen hun BMW's, gebruiken het Facebook-woord 'likken' bovengemiddeld, en draperen zichzelf naief rond de dichtstbijzijnde man. Ze zijn luidruchtig en blijkbaar om onduidelijke redenen het centrum van de belangstelling.

Deze en andere rolmodellen uitgebreid naleesbaar in Knack Weekend - Black 01 - Mode (2011) maar doe zoals ik eerst de lentekuis en ga naar de rommelmarkt. Waar?  Hier dus

Moneygrabber

A Feel Good-deun (vanaf mijn gloednieuwe 17" MacBook Pro).
Schtterende tip schaamteloos gejat bij het oudste van de drie neven die onze familienaam kunnen vereeuwigen. Echter de tijd dwingt, dringt, ... het voordeel der twijfel ruimt plaatst voor rauwe realiteit: onze familienaam is stervende. Kies gouden eieren voor geld met MoneyGrabber van Fitz & The Tantrums.

Deze wilde wereld stond stil ...

toen ik gisteren het overlijden vernam van Wouter, het zoontje van Filip B. die ik via het internet meer dan 10 jaar geleden ontdekte dankzij dezelfde radio en mediapassie. Daarnaast deelde Filip echter ook  lief en leed van z'n zoon die van kindsbeen af nierproblemen had. Na enkele jaren 'wachtlijst' kreeg Wouter op 7-jarige leeftijd een niertransplantatie en moest daarna meerdere malen per week op controle bij de afdeling nefrologie van Gasthuisberg te Leuven.

Geel 9 november 1993 - Leuven 15 maart 2011

Met vallen en opstaan stapvoets revalideren in Pulderbos, de schoolse draad en leerachterstand steeds weer opnieuw moeten oppikken bij Salus Nostra, ... maar ook bij leermeester Marinus van Nistelrooy in zijn vrije tijd schilderen. Het natuurtalent in Wouter stelde steevast zijn acrylwerken tentoon tijdens het tweejaarlijkse kunstfestival MAK te Meerhout, ontwierp in 2005 kerstkaarten en nam met zijn werkjes deel aan kunstveilingen, ... alles ten bate van zijn nierlotgenoten. Een ander verschrikkelijk lot besliste er afgelopen dinsdag plots anders over. Zo fier als hij zijn kleurrijk leven leidde, zo dapper is hij van ons heengegaan. Vaarwel m'n vriendje Wouter en voor onderweg:
Vrienden zijn als sterren. Je ziet ze niet altijd maar ze zijn er. 

Meltdown Mondial

Voor de Japanse oostkust, ter hoogte van de prefectuur Fukushima, is er vandaag opnieuw een zware naschok geweest, na de verwoestende aardbeving van vorige vrijdag 11 maart 11. Het stralingsniveau in de Japanse kerncentrale van Fukushima is nog gestegen.

Ondertussen elders in de wereld..sinds afgelopen vrijdag 11 maart 2011

De gemeten waarden zijn zo hoog dat het personeel niet langer in de controlekamer van de reactor kan blijven. Het nucleaire ongeval heeft qua ernst niveau 6 bereikt op de internationale schaal van nucleaire en radiologische gebeurtenissen, die 7 niveaus telt...
Op naar dé mondiale meltdown van woensdag 12 december 12 ? Frappant is hoe de multimedia meer en sneller oproert tot 'n partijtje paniekvoetbal of doemdenken met dit bericht als voorbeeld tot!

Goed Nieuwsshow

Nieuws uit eigen weblogwinkel: eigenaar Google zag - acht jaar na overname - dat het G O (e) D was. Bravo Blogger. Hoera - half a billion blog posts later, Google to give blogger a revamp!

Legendarisch Live

Da's het minste wat je kan beamen: m'n moeder werd vandaag 82. Alive & Kicking. Ze woont als weduwe op een ruime comfortabele stadscentrum flat. Ondanks haar steeds minder duidelijk gehoor en gedefragmenteerd geheugen leidt ze een zelfstandig kwalitatief leven. De draadloze telefoontechniek van Amplicom helpt haar na vandaag hopelijk meer dan een handig handje.Gehoorschade erfelijk? Ik ben er bijna zeker van. Alhoewel m'n tinnitus  meer het gevolg is van combinatie hoofdtelefoongebruik beroepshalve en live concerten.

Elke vrijdag is er bij het Ollandse Radio 2 een legendarisch concert van een grote popartiest te horen. De opnames komen uit de archieven van de KRO, die sinds de jaren zeventig (!) vele honderden popconcerten heeft opgenomen: een A tot Z -overzicht.

T.M.I.

Zoals veel mensen gebruik ik al lang pc's en digitale gadgets. En in toenemende mate gebruik ik het internet om mijn dag/nacht te organiseren. Enkele jaren geleden merkte ik dat ik moeite had om me te concentreren. Vooral als ik ging zitten om een langer artikel te lezen. Aanvankelijk schreef ik dat toe aan het ouder worden. Maar het stoorde mij en ik ging erover nadenken. Ik realiseerde mij dat, zelfs wanneer ik niet achter de computer zat, mijn geest zich toch wilde gedragen zoals online. Mijn hersenen wilden zich niet focussen op de ene na de andere pagina, ze wilden heen en weer springen tussen verschillende documenten, op links klikken, googelen, naar mijn inbox kijken. Het leek wel alsof ik mijn hersenen had getraind om te werken op de manier die het web aanmoedigt.
Onderzoek wijst uit dat de hersenen zich voortdurend aanpassen aan onze ervaringen en omstandigheden. En ze zijn vooral goed in zich aanpassen aan nieuwe werktuigen. Dat is wat wetenschappers neuroplasticiteit noemen. Vandaag is het internet steeds meer een centraal element van de omgeving waarin we leven, werken en met elkaar omgaan. En dat merk je onbewust en vanzelfsprekend.
Nefaste gevolgen: verminderde concentratie, niet meer kunnen onthouden, het niet meer doordringen van relevantie van je facts & figures, te weinig tijd om de cognitieve overload van je tijdelijk geheugen te verwerken naar lange termijngeheugen, ...
Kortweg relevant: T.M.I. - Too Much Information kills of alles met het woordje 'te' in of bij is te-veel. Trop is te veel en te veel is trop.
Maak dus zonder twijfel een heilig kruis over deze 2011-aswoensdag en lees steevast Nicholas G. Carr zijn kersverse (doemdenkers) boek The Shallows - vrij vertaald - Het ondiepe... (vind ik leuk)