Eén jaar curiositeit

‘Hoezo? Bestaat België nog?’ of ‘Lukt dat een beetje, zo zonder regering?’ vragen velen verre vrienden zich vandaag verontwaardigd af. De huidige impasse is tegelijkertijd een schande en een curiositeit. Deze situatie is een combinatie van het failliet van het partijpolitieke systeem en de onkunde van de politici. Politici die hun job niet naar behoren hebben gedaan, die het land niet hebben bestuurd zoals het hoort, die met onze toekomst hebben gespeeld. Je merkt momenteel steeds meer een stuitend amateurisme op bij de huidige politieke generatie. Er is tegenwoordig echt niemand meer met een beetje body. Mensen die je misschien op een barbecue zou willen uitnodigen, maar geen staatsmannen. Verwacht voor de zomer geen grote doorbraak meer. Toen ik hoorde dat de onderhandelaars wilden overzomeren, wist ik even niet waar ik het had. We hebben vorig jaar toch al ‘overzomerd’? Men mag dan van geluk spreken dat de Belg denkt volgens het beproefde 'je-m'en-foutisme'. Maar dat getreuzel zal onvermijdelijk leiden tot een daad van verzet. Elk volk heeft ooit een catharsis nodig. Na de zomer zal 'n soort prototype-regering schitteren en mooi staan op de foto, maar snel zal duidelijk worden dat ook dit zal mislukken. En dan is het hek helemaal van de dam. Het volk kan dit misschien één jaar pikken, maar geen twee zomers.
Ook curieus of meer federaal furieus?