Ribbe-de-bie

Ze komen en gaan. Binnen een week hoor je niks meer erover. Het lot dat elke mens te wachten staat. Mindfullnes heeft het daarin bij het rechte eind: je leeft nu en nergens anders.
Ver zijn tijd vooruit was Wim De Bie, krasse knar, visionair tijdloos, afkerig voor populisme, de vinger op de zere plek, je geweten schoppen, Hij was een satiricus en zijn observaties waren scherp, gevat en ironisch, maar nooit cynisch of grof.Hij verrijkte de Nederlandse taal met woorden als 'regelneef' en 'doemdenken' en uitdrukkingen als 'mozes kriebel', 'hou je d'r buiten, Cock' en 'op hun pik getrapt'.

Wim en zijn alter ego's volgevoel voor de tijdgeest zijn overleden alsof met een harde klap een belangrijk boek in mijn leven wordt dichtgeslagen. Gelukkig heeft niemand de stekker uit internet getrokken zo simpel is dat. 

Hoe imposant het oeuvre van Van Kooten en De Bie ook was, het werd opvallend kleinschalig gemaakt. Het overgrote deel van de sketches werd opgenomen in de huizen van het duo zelf, of van vrienden, familie en bekenden. Het kluizenaarshutje van Walter de Rochebrune stond gewoon in de achtertuin van Wim de Bie. Jacobse en Van Es, die kwamen informeren of de tuin al winterklaar was, belden in werkelijkheid aan bij het huis van Jan Mulder. En de deur werd geopend door Joekie Broedelet, de moeder van Remco Campert. Ook de moeders van Van Kooten en De Bie zelf speelden geregeld mee. Want grote televisie kan heel klein gemaakt worden. 'We hadden geen tijd om te reizen', zegt Wim de Bie, 'we moesten snel verder. Want zondag hadden we alweer uitzending.'