Hekwerk

Op tijd weg van het feestje. Dat was een van de ware wijsheden van Youp zijn vader. Dus gaat hij stoppen. Over drie jaar, op zijn zeventigste verjaardag, zet hij geen punt, maar een feestelijk uitroepteken achter zijn vrolijke carrière. 

En voor die tijd reist hij nog één keer met 'De Laatste Ronde!' langs alle Nederlandse en Vlaamse theaters waar hij de afgelopen vijftig jaar met zoveel plezier heeft gespeeld.
Nog een keer keihard lachen om alles wat het leven in zijn ogen aantrekkelijk en belachelijk maakt. En we weten: dat is veel. Heel veel zelfs. Zeker als Youp het vertelt.

Ik wil nog zo vaak op reis Naar de allerverste oorden In het zuiden, in het noorden Ik wil verder dan Parijs Geef me honderd nieuwe kansen Laat me juichen in de sneeuw Juichen en ook dansen Dansen dus ik schreeuw:
Ik wil nog zo vaak op reis Voor mijn tijd echt is verstreken Ik wil maanden ik wil weken Ik wil dwalen oud en wijs O mijn godvergeten leven Duurt nog hooguit dertig jaar Dat is kort, dat is maar even Ach die waarheid is te waar
Ik wil nog zo vaak op reis Gooi mij domweg voor de leeuwen Want mijn leven duurt geen eeuwen Ik ga over één nacht ijs Zonder hoop en zonder vrezen Ga ik naar de horizon Ik moet jakkeren en racen Ik voel mij Napoleon
Ik wil nog zo vaak op reis Weg om nooit meer terug te keren Geef mij gebakken peren Dat is alles wat ik eis Laat me modderen en kloten Met een stok of met een kruk Ik ga door zeven sloten En ik blijf zoeken Ik blijf oneindig zoeken naar geluk
Want mijn godvergeten leven Duurt nog hooguit dertig jaar Dat is kort, dat is maar even Ach die waarheid is te waar

We gaan door - in veelvoud. Met de kennis van nu ...>

Vannacht in m'n slaap word ik plots overvallen Straks komt een auto en die rijdt me kapot Wanneer zal de dood zijn fiets bij mij stallen? Wat zal mijn clou zijn? Hoe is mijn plot? Misschien zegt een dokter: 'Meneer nog twee maanden' En word ik door een slepende ziekte gesloopt Men zegt dat dat beter is voor nabestaanden Maar twee maanden pijn is toch niet wat je hoopt
Deze dag is de eerste van de rest van mijn leven Dat denken er velen bij hun ontbijt Terwijl ik altijd denk: ik heb nog maar even Dit wordt de laatste van een prachtige tijd
Dus moeten we dansen en moeten we vrijen Moeten we lachen en drinken vol vuur Lief hou me vast want nu ben ik nog bij je Tijd is toch geld dus het leven is duur En ik merk elke dag dat ik me vergis En dat er dan nog een dag over is
Jij mag niet doodgaan en ik wil niet sterven Laat staan onze liefste, denk niet aan ons kind Zijn dood zal ons leven voor altijd bederven Terwijl hij misschien een hemel daar vindt Niemand mag doodgaan, niemand verdwijnen Maar je weet net als ik, er gaat veel te veel mis Met auto's, veerboten, vliegtuigen, treinen Niemand weet hoe laat het is
Is het vijf voor twaalf of net half zeven? Hoeveel uur heb ik nog of rest mij een kwartier? Hoelang mag ik doorgaan, doorgaan met leven? Ik heb echt geen idee dus ik grijp het plezier
Dus moeten we dansen en moeten we vrijen Moeten we lachen en drinken vol vuur Lief hou me vast want nu ben ik nog bij je Tijd is toch geld dus het leven is duur En ik merk elke dag dat ik me vergis En dat er dan nog een uur over is
Ik weet als ik later groot ben en ook bijna dood ben Dan is al die angst niet nodig geweest Maar altijd de bangste, altijd die angsten Maakten mijn leven tot een schitterend feest
Want we hebben gedanst en we hebben gevreeën En we hebben gelachen en gespeeld met het vuur God verbood wat we allemaal deden Leef toch je leven als het allerlaatste uur