El Pibe
El Pibe vrij vertaald 'de jongen' was 24 jaar geleden die onbekende man in vorm én vooral in the picture meer vanwege zijn haardos dan van zijn voetbalkunnen. Vandaag moet je op beider armen de wereld voorzien van wereldkaarten in de vorm van een XXXXXXXXXXL-tattoo. Je voetbalkwaliteiten worden op deze wijze onopvallend.Straks start Belgë ZIJN wereldvoetbalbeker, die nu reeds als vanzelfsprekend gewonnen is. Met een kuddegeest die ontaart dankzij DE social media in ge-orkestreerde samenhorigheid 'tous ensemble. Deel je visueel niet in deze hype dan wordt je gelukkig niet meer afgestraf of in een aso-hokje geduwt. Dat scheelt en dit is prettig langs de maatschappelijke zijlijn ongestoord incognito te ervaren.
En daar kan de nieuwe heimelijke GDPR niks aan veranderen.
De nieuwe privacy is een gedirigeerde keuze tussen pest en cholera. Zonder deze jongen dan gerekend, nietwaar Carlos ... MEANWHILE ...
Laat je de Belgische driekleur wapperen aan uw gevel? Opletten!
Beste lezer, bent u ook zo in de ban van het wereldkampioenschap voetbal en hangt de Belgische vlag te wapperen aan uw gevel? Mooi zo. In tijden van nationale verzuring is het altijd fantastisch om te zien hoe de belangrijkste bijzaak ter wereld er in slaagt om een verdeeld volk te verenigen en te overtuigen om schouder aan schouder en los van elke kleur, religie of politieke overtuiging achter de nationale voetbalploeg te gaan staan.
Van mij mag u best fanatiek supporteren, maar toch moet u opletten dat u in al uw enthousiasme geen fiscale owngoal scoort. Ik zie u al de wenkbrauwen fronsen, maar toch is het zo. Wie de belastingreglementen in zijn of haar gemeente eens gaat bekijken, zal in heel wat gemeenten kunnen vaststellen dat er zoiets bestaat als een belasting op uithang- of aanplakborden of een belasting op reclame voor publiciteitsdoeleinden zichtbaar vanaf de openbare weg. Et alors, hoor ik u denken. Wel het probleem is dat de meeste van deze belastingreglementen het toepassingsgebied van de belasting zo ruim omschrijven dat ook gesponsorde Belgische vlaggen met het logo van één van de belangrijkste Belgische biermerken in principe onder de belasting vallen.
In Hasselt bijvoorbeeld wordt “elke drager of constructie ( zoals vlaggen, spandoeken, ballons en dergelijke ), geplaatst langs de openbare weg of op een plaats in open lucht die zichtbaar is vanaf de openbare weg, en waarop reclame wordt gemaakt” aan een belasting onderworpen van 50 euro per vierkante meter of per gedeelte van een vierkante meter. In Gent belast men “elke vorm van visuele openbare aanprijzing ter bevordering van de afzet van goederen of diensten, die zich richt tot het publiek op de openbare weg, ongeacht de aard van de drager en ongeacht het materiaal waaruit deze is vervaardigd” aan een tarief van 4 euro per dag met een minimum van 35 euro. Hetzelfde geldt ook voor Leuven waar “elke constructie in onverschillig welk materiaal waarop reclame wordt gemaakt langs de openbare weg” wordt belast aan 60 euro per vierkante meter of per gedeelte van een vierkante meter. En zo zijn er tal van gemeenten die een gelijkaardige belasting hebben ingevoerd.
Ja, maar er is toch geen enkele burgervader die aan zijn fiscale administratie opdracht gaat geven om de inwoners van de gemeente op hun Belgische driekleur te gaan belasten? Voorlopig allicht niet, tenzij misschien de burgervaders die tot het Vlaams nationalistische kamp behoren. Dus wat is dan het probleem?
Wel het probleem is dat het bewust niet belasten van gesponsorde vlaggen kan zorgen voor een vervelende juridische boemerang voor de gemeentebesturen. Een gemeente moet nu eenmaal zonder onderscheid haar belastingreglementen toepassen zoals deze zijn goedgekeurd door de gemeenteraad. En als een gemeente dat niet doet en vrijwillig afstand doet van het heffen van een belasting, dan kunnen de personen die wel worden belast uiteraard gaan stellen dat ze fiscaal worden gediscrimineerd. En dan zit de gemeente natuurlijk met het vervelend juridisch probleem van de twee maten en gewichten.
Dus beste lezer, toch beter twee keer nadenken wanneer u in de aanloop naar een groot voetbalkampioenschap in de verleiding komt om een bak bier te kopen omdat u er een Belgische driekleur cadeau bij krijgt. Dat zou nog wel eens een fiscaal staartje kunnen krijgen.
Michel Maus is advocaat en professor aan de rechtsfaculteit van de Vrije Universiteit Brussel.
Hij is een van de vaste columnisten voor Radio1.be.
En daar kan de nieuwe heimelijke GDPR niks aan veranderen.
De nieuwe privacy is een gedirigeerde keuze tussen pest en cholera. Zonder deze jongen dan gerekend, nietwaar Carlos ... MEANWHILE ...
Laat je de Belgische driekleur wapperen aan uw gevel? Opletten!
Beste lezer, bent u ook zo in de ban van het wereldkampioenschap voetbal en hangt de Belgische vlag te wapperen aan uw gevel? Mooi zo. In tijden van nationale verzuring is het altijd fantastisch om te zien hoe de belangrijkste bijzaak ter wereld er in slaagt om een verdeeld volk te verenigen en te overtuigen om schouder aan schouder en los van elke kleur, religie of politieke overtuiging achter de nationale voetbalploeg te gaan staan.
Van mij mag u best fanatiek supporteren, maar toch moet u opletten dat u in al uw enthousiasme geen fiscale owngoal scoort. Ik zie u al de wenkbrauwen fronsen, maar toch is het zo. Wie de belastingreglementen in zijn of haar gemeente eens gaat bekijken, zal in heel wat gemeenten kunnen vaststellen dat er zoiets bestaat als een belasting op uithang- of aanplakborden of een belasting op reclame voor publiciteitsdoeleinden zichtbaar vanaf de openbare weg. Et alors, hoor ik u denken. Wel het probleem is dat de meeste van deze belastingreglementen het toepassingsgebied van de belasting zo ruim omschrijven dat ook gesponsorde Belgische vlaggen met het logo van één van de belangrijkste Belgische biermerken in principe onder de belasting vallen.
In Hasselt bijvoorbeeld wordt “elke drager of constructie ( zoals vlaggen, spandoeken, ballons en dergelijke ), geplaatst langs de openbare weg of op een plaats in open lucht die zichtbaar is vanaf de openbare weg, en waarop reclame wordt gemaakt” aan een belasting onderworpen van 50 euro per vierkante meter of per gedeelte van een vierkante meter. In Gent belast men “elke vorm van visuele openbare aanprijzing ter bevordering van de afzet van goederen of diensten, die zich richt tot het publiek op de openbare weg, ongeacht de aard van de drager en ongeacht het materiaal waaruit deze is vervaardigd” aan een tarief van 4 euro per dag met een minimum van 35 euro. Hetzelfde geldt ook voor Leuven waar “elke constructie in onverschillig welk materiaal waarop reclame wordt gemaakt langs de openbare weg” wordt belast aan 60 euro per vierkante meter of per gedeelte van een vierkante meter. En zo zijn er tal van gemeenten die een gelijkaardige belasting hebben ingevoerd.
"Indien al deze belastingreglementen juridisch naar de letter worden toegepast dan vallen ook de gesponsorde vlaggen die mensen aan hun gevel hangen om de Rode Duivels aan te moedigen in principe onder de toepassing van deze belasting."
Ja, maar er is toch geen enkele burgervader die aan zijn fiscale administratie opdracht gaat geven om de inwoners van de gemeente op hun Belgische driekleur te gaan belasten? Voorlopig allicht niet, tenzij misschien de burgervaders die tot het Vlaams nationalistische kamp behoren. Dus wat is dan het probleem?
Wel het probleem is dat het bewust niet belasten van gesponsorde vlaggen kan zorgen voor een vervelende juridische boemerang voor de gemeentebesturen. Een gemeente moet nu eenmaal zonder onderscheid haar belastingreglementen toepassen zoals deze zijn goedgekeurd door de gemeenteraad. En als een gemeente dat niet doet en vrijwillig afstand doet van het heffen van een belasting, dan kunnen de personen die wel worden belast uiteraard gaan stellen dat ze fiscaal worden gediscrimineerd. En dan zit de gemeente natuurlijk met het vervelend juridisch probleem van de twee maten en gewichten.
"Om deze problematiek op te lossen zal het gemeentebestuur geen andere keus hebben dan ook de gesponsorde vlaggen te belasten. En misschien is dat ook niet meer dan logisch, want uiteindelijk dient een Belgische vlag om de Rode Duivels aan te moedigen niet om een biermerk te promoten"
Dus beste lezer, toch beter twee keer nadenken wanneer u in de aanloop naar een groot voetbalkampioenschap in de verleiding komt om een bak bier te kopen omdat u er een Belgische driekleur cadeau bij krijgt. Dat zou nog wel eens een fiscaal staartje kunnen krijgen.
Michel Maus is advocaat en professor aan de rechtsfaculteit van de Vrije Universiteit Brussel.
Hij is een van de vaste columnisten voor Radio1.be.
Reacties
Een reactie posten