Doorbreek Donald
Trump heeft één van de beste weken van zijn presidentschap gehad.
Een Franse president die voor de camera’s in het gevlei wilde komen van Trump, twee Koreaanse staatshoofden die vrede wilde sluiten, de bekende rapper Kanye West die Trump omarmde, het rapport van het Inlichtingencomité van het Huis van Afgevaardigden die tot het besluit kwam dat er geen enkel bewijs van samenwerking was tussen de Trump-campagne en Rusland en Mike Pompeo werd benoemd tot Minister van Buitenlandse Zaken.
Trump besloot zijn week niet af te sluiten op het White House Correspondents’ dinner, dat dit jaar volledig uit de bocht ging in anti-Trump gevoelens, maar ging (net zoals vorig jaar) de liefde voelen van zijn achterban. Hij bleef niet in Washington DC voor het diner, maar ging naar Washington in de staat Michigan. Daar sprak hij voor een volle zaal, buiten stond nog een grote menigte die niet binnen kon.
De beurs boomt bangelijk en de werkloosheid in de VS daalt onder de 4% - het laagste cijfer sinds 17 jaar - 50 jaar na mei '68 ...
Ook in drie keer: voor, tijdens en na zijn aanstelling als president ging er geen enkele dag voorbij of Trump was kop van jut. De media trapt nog steeds met beiden voeten in de macht van hun eigen val.
Hun suggestie van een president die de nobelprijs echt verdient? is bijna retorisch. Wat baat kaars en bril indien de uil niet horen wil?
Want het einde van de Koreaanse Oorlog zou een grote overwinning betekenen voor Trump, het zou hem ook een mooie plaats in de geschiedenis bezorgen. Want het was niet Eisenhower, Kennedy, Johnson, Nixon, Ford, Carter, Reagan, George H.W. Bush, Clinton, George W. Bush of de progressieve held Obama die een einde kon maken aan het Koreaanse conflict.
Maar een door de goegemeente compleet verguisde president die ogenschijnlijk gekenmerkt wordt door improvisatie en onberekenbaarheid. Als alles goed gaat (‘als’ is het belangrijkste woord in de zin), zou het voor alle Trump-critici een mooi lesje in bescheidenheid zijn. lees meer
En wie niet weet wat dit weekend: kijk en koop je kast in Chelsea.
De maintenance charges zijn zo duur als onze Vlaamse gemiddelde maandhuurprijs. Kies, loop naar de ka$$a en klaar is kees.
 |
| Cartoon - Erwin Vanmol |
Trump besloot zijn week niet af te sluiten op het White House Correspondents’ dinner, dat dit jaar volledig uit de bocht ging in anti-Trump gevoelens, maar ging (net zoals vorig jaar) de liefde voelen van zijn achterban. Hij bleef niet in Washington DC voor het diner, maar ging naar Washington in de staat Michigan. Daar sprak hij voor een volle zaal, buiten stond nog een grote menigte die niet binnen kon.
De beurs boomt bangelijk en de werkloosheid in de VS daalt onder de 4% - het laagste cijfer sinds 17 jaar - 50 jaar na mei '68 ...
Ook in drie keer: voor, tijdens en na zijn aanstelling als president ging er geen enkele dag voorbij of Trump was kop van jut. De media trapt nog steeds met beiden voeten in de macht van hun eigen val.
Hun suggestie van een president die de nobelprijs echt verdient? is bijna retorisch. Wat baat kaars en bril indien de uil niet horen wil?
Want het einde van de Koreaanse Oorlog zou een grote overwinning betekenen voor Trump, het zou hem ook een mooie plaats in de geschiedenis bezorgen. Want het was niet Eisenhower, Kennedy, Johnson, Nixon, Ford, Carter, Reagan, George H.W. Bush, Clinton, George W. Bush of de progressieve held Obama die een einde kon maken aan het Koreaanse conflict.
Maar een door de goegemeente compleet verguisde president die ogenschijnlijk gekenmerkt wordt door improvisatie en onberekenbaarheid. Als alles goed gaat (‘als’ is het belangrijkste woord in de zin), zou het voor alle Trump-critici een mooi lesje in bescheidenheid zijn. lees meer
En wie niet weet wat dit weekend: kijk en koop je kast in Chelsea.
De maintenance charges zijn zo duur als onze Vlaamse gemiddelde maandhuurprijs. Kies, loop naar de ka$$a en klaar is kees.
Reacties
Een reactie posten