F.D.G.

Na jaren uit het oog verloren zag ik gisteren, een oud medewerker van de eerste lokale radio-jaren al wandelend door de straten. Samen (net niet) hand-in-hand met zijn drie Filipino-friends. Oude liefde roest niet zei de brandweerman Hubert U! Geluk van korte duur? Ja.
Het gaat hard: Hägar has left the building na een dubbel hartfalen. De Deense viking van weleer was de nickname van een lokale immer goedlachse eeuwig optimistische 'tragere' teddybeer.  Een stille ziel.
Dit langzamere was typisch zijn kantje af van zijn menselijke hoek.
Ik kon er blindelings moeiteloos mee leven, dat apprecieerde hij. Altijd uitte hij me dit open en eerlijk zonder aarzel, vertwijfeling. Maar nu hij er plots niet meer is, boomt de 'sociale' Facebook-media beschamend van berichten, die soms alleen maar vragen doen rijzen. We zagen elkaar doorheen de jaren sporadisch en toevallig altijd in de buurt van of bij de bankautomaat. Het contact was kort maar steeds ouderwets oprecht. Opvallend telkens weer was het niet zozeer de bestemming maar de weg ernaar die ons verbond. Echter.
Na zijn hectische horecawerk als kok kreeg hij gisterenavond twee hartinfarcten kort na elkaar. De chirurgen hebben nog urenlang hun best gedaan, maar het heeft niet mogen helpen. Zo jong is jammer.

Ook nu weer betrap ik me bij het vernemen van dit onverwacht te jonge overlijden van een media-buddy een standaard 'G.V.D.- vloek. Terecht, Hägar zou er alvast eens goed mee gelachen hebben. Troost.
Eén van zijn fratsen was het uitdagend 'op verzoek' doorknippen van een electrische draad van een Revox-reel-to-reel-recorder in een opnamestudio van een radiostation ... Geen probleem, kniptang, ...
Zwart geblakerde handen en een Calimero-alike-smile op zijn face tot achter zijn oren maar ook een zender ongevraagd off air. Ooooppps!
Dat kon hem allemaal nooit en niet deren, die kwajongensstreken typeerden hem voluit en zijn hilarisch historisch on memory-lane. 
Ik moet nu het Hägar-hoofdstuk definitief afsluiten, doe ik met Slade. De eeuwige vrijgezel gaf graag zijn goeie sarcastische raad aan de wereld met 'Lock Up Your Daughters'. Maar moeder natuur had het echter over de hele lijn niet zo begrepen met zijn lotsbestemming. Het zat hem niet mee en ondanks alles bleef hij toch goedlachs optimistisch, dat zal hem daarom eeuwig uniek sieren. R.I.P. - F.D.G.