Lege doos
Al jaren predik ik als ex-misdienaar al dan niet ongepast dat België het land van 1000 wetten en 2000 uitzonderingen is.
Sinds de vermaarde Vlaamse verkiezingen 2009 (met zowel de voorspelbaar opgeklopte opkomst als snel afgestrafte afgang van Yves Leterme) evolueert onze wereldmaatschappij als een onstuitbare domino naar een normloosheid zonder waarden.
In het verlengde van het utopisch idee van één wereldland met één munt, één taal en één godsdienst dook er deze stakingsweek op de sociale media volgende brief op van Jan -Pieter Desmedt van begin januari 2016 met behoud van houdbaarheidsdatum !
Het zal altijd overal zonde van verloren tijd en moeite blijven. Geloof me gerust - geniet nu, het is later dat je denkt.
Sinds de vermaarde Vlaamse verkiezingen 2009 (met zowel de voorspelbaar opgeklopte opkomst als snel afgestrafte afgang van Yves Leterme) evolueert onze wereldmaatschappij als een onstuitbare domino naar een normloosheid zonder waarden.
In het verlengde van het utopisch idee van één wereldland met één munt, één taal en één godsdienst dook er deze stakingsweek op de sociale media volgende brief op van Jan -Pieter Desmedt van begin januari 2016 met behoud van houdbaarheidsdatum !
Allemaal zelfstandig, iedereen gelukkig !En ondertussen ploegt men steeds verder voor minder, leeft de politicus nog altijd ongestraft pedant boven zijn stand, ... terwijl de cipiers, verkeersleiders, treinen en ... verder staken.
Schaf de arbeiders- en bediendestatuut af en maak van elke Belg een zelfstandige! Dan hoeven de zogenaamde brugdagen niet meer, wordt de opgelopen werkachterstand opgehaald op feestdagen en worden stakingen overbodig. In plaats van 14 maand betaald te worden voor 11 maanden werk, wordt er dan 14 maanden gewerkt waarvan er 12 worden betaald. Het vakantiegeld verdwijnt. Het ziekteverzuim loopt fors terug, want het wordt pas vanaf de 31ste dag vergoed, een forse besparing voor de sociale zekerheid. Geen tijdskrediet, geen extra voordelen, minder kindergeld, lagere pensioenen. En toch zal iedereen dan gelukkig zijn. Want in de ogen van de gemiddelde belg is iedere zelfstandige immers welvarend, werkt hij als het hem uitkomt, is hij zijn eigen baas en is hij nooit of zelden ziek. Wie droomt daar niet van?
Het zal altijd overal zonde van verloren tijd en moeite blijven. Geloof me gerust - geniet nu, het is later dat je denkt.
Reacties
Een reactie posten