Déjà-Vu
OLD SCHOOL
Gisteren zag ik bij het vernieuwde Canvas de director's cut van Legends of the Canyon, een documentaire die op zoek gaat naar de oorsprong van de rock van de Amerikaanse westkust.
Muzikanten gingen er onderling ideeën uitwisselen, allerlei talenten kwamen er tot volle wasdom. Crosby, Stills, Nash &Young, Mamas and the Papas, Joni Mitchell, allemaal gingen ze graag naar de commune-achtige setting van Laurel Canyon.
Deze Britse muziekdocumentaire (2010/2013) van Jon Brewer is ook mooi geïllustreerd met foto's van rockfotograaf Henry Diltz. De legendarische music-fan (me onbekend tot gisteren) ga ik opzoeken in z'n Morrison Hotel - SoHo next najaars NYC-trip.
TRADITIONEEL
Eind jaren 70 dook er tijdelijk de trend op om de traditionele zwarte vinyl-platen in een andere kleur uit te brengen.
Zo werd Déjà-Vu, het LP- meesterwerk van Crosby, Stills, Nash & Young uit 1970 opnieuw gereleased op ... bruine vinyl.
Tijdens een studentikoos bezoek aan London in 1978 kon dit bruine collector's item niet ontbreken in m'n collectie.
De groepsfoto op de hoes is van Henry Diltz en Tom Gundelfinger.
ZEITGEIST
Déjà-Vu is simpel & stupid - sober spontaan ontstaan in een warme revolutionaire (h)eerlijke rustigere tijdgeest in contrast met huidige ego-oversized rauwe realiteit van regel-tjeverij.
REGEL-TJEVEN
Nog meer 'bekanntheitstäuschung, fausse reconnaissance, paramnesie' of déjà-vu afgelopen dagen in de (real-estate) entourage waar ik een beheersfunctie waarneem, o zo volledig vergelijkbaar vandaag in de 'vernieuwende' massamedia ...
Ook daarnaast elders van hetzelfde laken een politieke broek.
Er bestaan twee soorten politici: neushoorns en ossenpikkers.
De eersten bepalen de te nemen richting en trappen het gras dermate plat om hun doel willens nillens te bereiken.
De anderen volgen als parasieten, pikken de vlooien uit hun vel. Om een bepaalde perceptie te creëren is de kiezer of burger-misleiding een zeer efficiënt edoch veelgebruikt wapen.
Het gebrek aan een collectief politiek geheugen doet dan de waarheid veelal vaak vervagen. A never ending story!
Enkele quotes van minister van Financiën Johan Van Overtveldt bij hét akkoord over de begroting en de taxshift opsommen.
Let wel gedurfd dapper op : alle denkbare mogelijke gelijkenissen met deze orakels uit 2007 zijn louter toeval.
Ook nu weer links lullen en rechts vullen boven alle grenzen en generaties heen. Walgelijke clichés over de lasten en de lusten.
Geld is een raar zelfstandig woord dat eenmaal gesmaakt een haast voorspelbaar parcours volgt. Ce qu’on sait déjà!
Wedden dat mens en maatschappij binnen 10 jaar haast dezelfde argumenten anders ingepakt aan elkaar verkoopt voor waarheid?
Gisteren zag ik bij het vernieuwde Canvas de director's cut van Legends of the Canyon, een documentaire die op zoek gaat naar de oorsprong van de rock van de Amerikaanse westkust.
Muzikanten gingen er onderling ideeën uitwisselen, allerlei talenten kwamen er tot volle wasdom. Crosby, Stills, Nash &Young, Mamas and the Papas, Joni Mitchell, allemaal gingen ze graag naar de commune-achtige setting van Laurel Canyon.
Deze Britse muziekdocumentaire (2010/2013) van Jon Brewer is ook mooi geïllustreerd met foto's van rockfotograaf Henry Diltz. De legendarische music-fan (me onbekend tot gisteren) ga ik opzoeken in z'n Morrison Hotel - SoHo next najaars NYC-trip.
TRADITIONEEL
Eind jaren 70 dook er tijdelijk de trend op om de traditionele zwarte vinyl-platen in een andere kleur uit te brengen.
Zo werd Déjà-Vu, het LP- meesterwerk van Crosby, Stills, Nash & Young uit 1970 opnieuw gereleased op ... bruine vinyl.
 |
| Ruim 800 uur studio-productie resulteerde in DIT |
De groepsfoto op de hoes is van Henry Diltz en Tom Gundelfinger.
ZEITGEIST
Déjà-Vu is simpel & stupid - sober spontaan ontstaan in een warme revolutionaire (h)eerlijke rustigere tijdgeest in contrast met huidige ego-oversized rauwe realiteit van regel-tjeverij.
REGEL-TJEVEN
Nog meer 'bekanntheitstäuschung, fausse reconnaissance, paramnesie' of déjà-vu afgelopen dagen in de (real-estate) entourage waar ik een beheersfunctie waarneem, o zo volledig vergelijkbaar vandaag in de 'vernieuwende' massamedia ...
Ook daarnaast elders van hetzelfde laken een politieke broek.
Er bestaan twee soorten politici: neushoorns en ossenpikkers.
De eersten bepalen de te nemen richting en trappen het gras dermate plat om hun doel willens nillens te bereiken.
De anderen volgen als parasieten, pikken de vlooien uit hun vel. Om een bepaalde perceptie te creëren is de kiezer of burger-misleiding een zeer efficiënt edoch veelgebruikt wapen.
Het gebrek aan een collectief politiek geheugen doet dan de waarheid veelal vaak vervagen. A never ending story!
Enkele quotes van minister van Financiën Johan Van Overtveldt bij hét akkoord over de begroting en de taxshift opsommen.
Let wel gedurfd dapper op : alle denkbare mogelijke gelijkenissen met deze orakels uit 2007 zijn louter toeval.
- 'Zeker tienduizenden bijkomende jobs, daar ben ik wel absoluut zeker van.
- 'Dit is de grootste hervorming sinds 1963, een operatie die gespreid is over meerdere jaren, maar alle bedragen zijn zeer reëel.
- Dit doen we allemaal terwijl we de begroting op orde houden en hebben daarom een aantal taksen naar voor geschoven. Het effect daarvan zal zeer klein zijn.
- We doen de grootste structurele begrotingsinspanningen binnen heel Europa.
Ook nu weer links lullen en rechts vullen boven alle grenzen en generaties heen. Walgelijke clichés over de lasten en de lusten.
Geld is een raar zelfstandig woord dat eenmaal gesmaakt een haast voorspelbaar parcours volgt. Ce qu’on sait déjà!
Wedden dat mens en maatschappij binnen 10 jaar haast dezelfde argumenten anders ingepakt aan elkaar verkoopt voor waarheid?
Reacties
Een reactie posten