Verdwenen Vereeuwigen

Het was languit lezen in de nog kale tuin tijdens de eerste zonnige zaterdag. Lezen via mijn nieuw waanzinnig webased RSS-speeltje Feedly. Na Bloglines (2010) besloot ook Google Reader per 1 juli  te stoppen met hun onvolprezen G-Reader. Ondertussen is Bloglines terug actief maar te oudbollig en ouderwets gebleven voor mijn eventuele RSS-terugkeer.
Oek de Jong wint Gouden Boekenuil  lees ik Feedly-gewijs.
Ik ben nooit een boekwurm geweest en zal dit niet worden. Maar links en rechts kan ik de ogen en oren niet sluiten. Oogluikend ontdekken is dit kantje of hoekje af aan mijn tafel.
Ollander Oek, die doorbrak met  Opwaaiende zomerjurken, werkte acht jaar aan Pier en oceaan - achthonderd pagina’s vol details over één familie en veel natuur - en hij noemt het zelf zijn magnum opus.‘Ik heb met dit boek echt een verdwenen tijd willen vereeuwigen’ dixit het prijsbeest.
Pier en oceaan roept een voorbije tijd op, het Nederland van de Tweede Wereldoorlog tot de jaren zeventig. de Jong slaagt hierin door minutieuze beschrijvingen van de observaties van een sensitief kind, zonder in nostalgie te vervallen, zonder ooit het overzicht te verliezen.

Ook namiddag nostalgie op de Casa-parking met meer dan zeer goed geconserveerde deux chevaux van een hipster 20plus-koppeltje.

Meer nog.

Ze waren zelfs nog niet geboren of gebouwd toen het laatste Citroën-exemplaar van de productieband liep!