To the Batmobile

Mijn ouders hadden beroepshalve altijd het laatste en nieuwste type televisie in huis. Als verste vage herinnering herken ik in onze keuken (de living was alleen toegankelijk tijdens feestdagen) een 60s' ACEC-toestel met een zwart-wit beeldbuis. Een fraai houten meubel op wieltjes met draaiknoppen voor kanaalkeuze, voor instelling van beeldlijnenstelsel (PAL 625 of SECAM 819) en ontvangstmodus (VHF of UHF). Signaalontvangst kon alleen via een draaibaar antennesysteem gemonteerd op een buitenpyloon met tophoogte van een 20-tal meter. Daarin drie antenne-elementen (van boven naar onder): UHF-raster, 5-elements VHF-antenne en een 3-elements FM-dipool boven de Duitse rotor. Je moest dus meerdere knoppen in bepaalde volgorde draaien voor je één zender (van de 11) kon bekijken, snel zappen lag logisch niet voor de hand. De keuze uit Vlaamse, Waalse, Ollandse en Duitstalige stations was beperkt maar toch uitgebreider dan in andere landsdelen.
Eén van mijn favoriete programma's was de reeks omtrent de comic-cultfiguur Batman. To the Batmobile riep mijn TV-held steevast tegen zijn maatje Robin.  De fantasie kende geen grenzen meer toen ik trotse eigenaar werd van a 1966-replica. De rest werd zonder blikken of blozen erfgoed.

Decennia later vraag je je natuurlijk af hoe het mogelijk was om naar zulke langzame oudbollige programma's te kunnen kijken.
Maar de geschiedenis herhaalde zich gisteren dankzij The Dark Knight Rises, de laatste film omtrent Batman. Prima prent en onbewust dacht ik terug aan bovenvermeld verhaal. Stel je voor dat de huidige versie toen in 1966 geprogrammeerd werd op televisie ... men zou denken dat de wereld verging! Anno 2012 geen 'to the Batmobile'-kreet maar wel wijsheden als 'wanneer structuren kettingen worden'. Een quote of one liner van (Robin-in-spé) acteur John Blake AKA Joseph Gordon-Levitt heden zo treffend tijdsgeestbepalend en zeker volgende decennia.  Misschien ooit een vermelding in deze citaten-verzameling, netjes naar onderwerp gerangschikt.