Griekse patiënt

Vorige week bracht de Griekse premier Papademos op de Europese top in Brussel verslag uit over de bezuinigingen die zijn regering de voorbije weken door het Griekse parlement gejaagd heeft om in aanmerking te komen voor het (zoveelste) nieuwe (extra) 'hulppakket' van 130 miljard €. Het dreigende bankroet van 345 miljard € lijkt afgewend maar de Griekse patiënt is nog lang niet genezen dankzij het continu manifest falen van de Europese Unie, dat enkel het bedrijfsleven winst wil laten maken.
Wat wel aan de beterhand is zijn sommige niet-Europese obligaties die de laatste week stapvoets stijgen naar een (te langzaam) break-even-niveau.
Onze Europese regeringsleiders orakelen immers het ene na het andere reddingsplan, strak en streng gedirigeerd door de Duitse bondskanselier Merkel. Ons Angela hanteert met een ijzeren discipline het begrotingszweepje. Ieder zijn stijl. Maar met het oog op hun nationale verkiezingen probeert men zijn eigen belang te vrijwaren. En dan valt op dat de $olidariteit met de banks€ctor gigantisch is, die met de bevolking nagenoeg onbestaande.
Want de euro ontstaan met voorbedachte rade dankzij een dubbele agenda van bepaalde lidstaten, was, is en zal altijd een vergiftigd burgergeschenk blijven.
Wie honger heeft, versterk je niet met een strak dieet. Je geeft hem gezonde, evenwichtige voeding... het duurzaam wondermedicijn (niet verkrijgbaar bij ratingbureau's)