Komt dat tegen

We ontmoetten elkaar bijna 39 jaar geleden tijdens de vrijblijvende maturiteitsdagen van het toenmalige RITCS. Of een introductieweek waarin je vingerdik duidelijk werd gemaakt (aan de hand van diverse proeflessen, testen en gesprekken) of je de juiste skills bezat. Beiden waren ferm gebuisd maar we sloegen zoals iedereen het 'toelatings-advies' in de wind en slaagden met glorie en glans aan het vermaarde en beruchte lokaal 103 in de Naamsestraat 54 te Brussel. Dat was de schoolse spirit die nooit zou verdwijnen of vervagen.

Zonder eeuwige snor incognito

Vanaf dat ogenblik zou onze relatie onherroepelijk gekenmerkt blijven als 'zie wie we hier hebben'.
Op de meest ondenkbare, speld-in-de-hooiberg-plaatsen ter wereld treffen wij elkaar onaangekondigd louter toevallig. In een notedop. Tijdens mijn leger-keuringsdag in Neder-Over-Heembeek, als stage-opvolger bij VRT, op de wei van Rock Werchter '83 met The Scabs, Warren Zevon, John Cale, Eurythmics, Simple Minds, U2, Peter Gabriel, Van Morrison, ...

Altijd en overal onverwachts. Sinds eind maart 1994 staan we professioneel niet meer op dezelfde loonlijst, toch we zien en spreken elkaar haast jaarlijks ad hoc.

Ouwe mediarakkers onder elkaar met vooral nieuwe sterke verhalen: relatieroddels, sterfgevallen, pensioneringen, ouwe 'old skool' meuk. Zonder Feestboek, Twitter of Foursquare-account, we kennen zelfs elkaars thuisadres of  mobielnummer niet. Wij spreken nooit iets met elkaar af, leggen ons lot in handen van het toeval - deze editie in een kledingszaak aan de Belgische kust.

KRC jeugd U11, U12 en U13 samen op strandtraining tijdens oefenstage aan zee

Zoon Lucu, KRC-jeugd-keeper was er op voetbaloefenstage en ook het moederhart van Christina kwam poolshoogte nemen.
Alles komt dus terug. History repeats itself. Behalve de snor van Benny: die is dankzij een voetbalweddenschap verdwenen. Het zal even wennen worden aan deze nieuwe ingonito - anytime anyplace!