Mare Nostrum (4) - Cycladen

Blindelings en terecht maak ik een vergelijking met mythes achter Orkney en de Hebriden van onze Schot/Ierland-cruise 2008. De Musica gaat bij 'n onvervalste zonsopgang niet voor anker maar blijft echter drijvend 'sur place' - even voor 'hoofdstad' Fira on stand-by.

Nadat we eerder in de zuidelijke 'haven' Ormos Athinios getenderd zijn ontmoet ik aldaar grappig klinkende maar guitige gids Roula.

Santorini is na ontploffing en uitbarsting van z'n vulkaan een afgescheurd eiland, dé croissant van deze ringvormige archipel.
Deze eilandtocht is als een hapklare brunch-brok: kris-kras en langs de verschillende gekleurde rotspartijen typerend voor vulkanisch gesteente richting Oia Village.

Vanaf de heuvelrug heb je een perfect panoramisch zicht op de caldera, de grote komvormige krater. Obligate cliché kiekjes vanaf 36°27'40" N en 25°22'32" E  Het hoort zo.

Zelfs na een bezoek aan het SantoWines Oenotourism Center te Pyrgos Kallistis raken we het noorden niet kwijt, we bezoeken al wandelend de twee-straten-hoofdtstad om per kabelbaan de tenderkade (proberen) te bereiken. Een duo van zes kabelcabines van elk zes personen zijn de boosdoener voor een meer dan 300 meter (mensen) file in Fira of all places!

Maar een ezel als ik stoot zich nooit meermaals alleen en we dalen diezelfde 300 meter af via het folkloristische gladde maar gezellige ezelspad.

De Fun in Fira, op naar De Hits van Mikonos na een middagje eilandhopping. Het is druk op zee. (elke rode markering is een drijvend hotel, onderaan Santorini, boven Mikonos)

Onlogisch worden we echter niet in Tourlos bij valavond en een onstuimige zee getenderd door de reddingssloepen om het Ibiza van Griekenland weliswaar winderig bij sunset te ervaren.

Mikonos, het granieten nooderlijke party-eiland met zijn felle lichtcontrasten, bezit die plastische bijna surrealistische schoonheid die zo karakteristiek is voor alle Cycladen.

Net zoals  de 16 bekende windmolens en  één van de drie vervangers van de beroemde overleden mascotte - pelikaan Petros.

Wie op zoek is naar het relaxe ritme van ruimte en licht doorkruist de Cycladen, eilandhopping pur sang net zoals Orkney en de Hebriden. De nacht is gelukkig (ook hier) nog jong en erg lang.