De Tijd Vliegt

Tjonge, tmeiske, sinds onze jaarlijkse zomerse herfsttrip 'november-naar- zee' nam het tijdsbesef een andere wending. Neen, niet de nutteloze zomer-wintertijdswitch. Het verwachtte overlijden van pa kwam dan onverwacht vrij snel. En daar ben je toch niet of nooit op voorbereid. Voor het eerst in je leven is er geen besef meer van tijd, maand, dag en uur. Het heeft een poos geduurd dat ik blindelings wist welke dag het was. In de dierenwereld ligt het vrij simpel: dood is over and done. De homo sapiens dacht daar echter anders over. Mede door zijn gegroeide maatschaplijke drift is er meer dan een 'to-do'-lijstje af te werken voor je terug op de nieuwe levenssnelweg mag/moet/wil stressen. Het is wederom een ontnuchterend bewijs over het enige leven en daaraan gekoppeld welzijn dat we hebben. Velen stelden zich vragen, maakten zich ongerust, hadden twijfels, wisten niet goed van welk hout pijlen maken.


Anderen lieten zich 'kennen' van hun andere kant... dus stervelingen: Hoe-is-tie? Tempus Fugit!