Coconuts
Het is maar hoe je het woord coconuts interpreteert: wij gingen gisterenavond ook nuts na dat verlossende 2de doelpunt. Net als mijn blinde tribune-buurman Geert. Hij gaat naar alle trainingen en wedstrijden in volledige Kanarie-outfit. Z'n moeder en vader vertellen hem tijdens de wedstrijd wat er zoal te zien is en dienen joviale gast heeft er steeds zin in. Op kot in Leuven - eeuwen terug - hadden we in ons 'gemeenschapshuis' (één huis gehuurd door 5 studenten met een beurtrol in de keuken en kothouden) de Poolse blinde Wanda. Op de grootste zolderkamer van Veerle Vivijs (ex-VRT nieuws) stond m'n TV. Elke avond na avondeten naar het toenmailge 'kwart voor 8-nieuws' kijken en samenscholen achter de buis wanneer er live voetbal was. Blinde Wanda zat toen ook steeds op de eerste rij: tv-geluid af en radiogeluid aan. Op die mysterieuze manier kon ze alles 'bekijken'. Raar maar waar.
Heden geeft Wanda nog steeds muziekles aan de blindenschool te Brussel en mailt (!) me met regelmaat als onze voetbalvogels uitblinken.
(Tnx. to Mersel)