Uit de veren
Stijf, stram - het voelt als de eerste beuldagen van Leen Bakker. Maar het valt nog allemaal best mee. Feit is dat Sofie en Jo hun huis en thuis gevonden hebben. We hadden mazzel met het droge weer - iets waar we 8 jaar terug tijdens onze vlucht naar deze stek enkel achter fluiten konden : strontweer, zeiknat, rugpijn en nog meer ellende. De verhuismannen waren echte profs, zelden zo'n nauwkeuigheid gezien. Robert en Magda zullen de volgende weken handen vol hebben met hun nieuwe buren maar ze doen het graag omdat ze zo zijn en leven : spontaan sympathiek.
Ik ben es benieuwd voor straks tijdens onze familie-reünie-brunch ... zal m'n New Yorks neef uit Monaco per heli arriveren ? Wie zal na mij speechen ? Wie zal bij wie gaan klieken ? Ik ben es benieuwd en heb wederom het geluk om te vluchten achter de draaitafels ! Daarna de vlucht naar het voetbal en tot slot nog een babyborrel. Lamp uit zekers ... Morgen solliciteren en dinsdag naar m'n Veronica-boys in H'sum. Voor je het weet is het al terug Kerstmis ! Wederom eten en drinken.