De grasmat groen geveegd
Twee-en-dertig jaar later ... 32 jaar hebben we erop gewacht. In letters oogt het nog een stuk impossanter dan in cijfers.
Gisteren was ik samen met Maryse en 20.000 andere geelblauwe gevleugelde (lot)genoten van één ding zeker : eindelijk zouden we 'em pakken en meebrengen naar de 2de grootste markt van dit apenland : de beker van België !
In 1971 was ik 9 en sloot me aan met het pas opgerichtte PSV Melveren, die gasten van Sector L zaten nog in hun bloemkool. Vandaag ben ik 41 en gisteren ben ik in 90 minuten 32 jaar ouder geworden, 5 kilo afgezweet en bijna 2 pakjes Bastos verder was de nummer 1 van Limburg van de grasmat geveegd door de nummer 'voorlaatst' in Wallonië. En natuurlijk kunnen Speedy Boffin, Klasbak Kalisa en Wroeter Vrancken een stukje beter sjotten dan Melkpotje Haydock, Schopper Siquet en Solospits Ishiaku.
Maar uiteindelijk heeft de Wet van Murphy zich helaas voltrokken en zijn onze Kanaries met haar en al opgeslokt door die Waalse Wolven. Men moet dringend die 'goed voor mooi weer' eieren bij de Clarissen terugvorderen want dat scheelt toch 2 'drinkpauze' doelpunten. Regen, modder, slechte grasmat daar moeten we het van hebben want onder die veranda in vak H van tribune 1 zitten we toch hoog veilig en droog.
Maar bovenal doet het pijn te weten dat menig Genk suc6-supporter voor jaren in z'n vuist lacht.Eén vurige Staaienwens : wacht dus svp geen 32 jaar meer ... want dan is Danny Lucky 70 .....

(klik foto's voor video)
Het leek gisterenavond wel of STVV en niet RAAL de Beker gewonnen had. Op Belgisch 2de Grootste Markt stonden bijna 10.000 onze helden toe te juichen. Over and out.

Deze heetste horrordag van dit voetbaljaar startte voor Maryse en mij met een brunch aangeboden door ons reisburo 'De vriendenkring' van de Stad St-Truiden. Iedereen was keurig fris geel gekleed maar onbewust brak me angstzweet uit bij het zien van ons busnummer 130. Deze airco-car begon om half 12 aan De Truiense Triomftocht : tot in Tienen waren er huizen geel-blauw versierd en hun bewoners wuifden ons een warm hart toe. Elke E-40 brug (tot die laatste in Sterrebeek buiten beschouwing gelaten) was voorzien van spandoeken met lovende leuzen. Het angstzweet was plots verdwenen ...

Reacties